Bu Salı, İtalya Başbakanı Tunus'a gitti. Göç konusu Cumhurbaşkanı Kaïs Saïed ile yaptığı görüşmenin menüsünde. Ancak Giorgia Meloni, her şeyden önce Tunus'u IMF'nin talep ettiği reformları kabul etmeye ikna etmek için oradaydı.
"Başkalarının sessizce düşündüğünü yüksek sesle söyleyen bir kadınsın." Tunus Cumhurbaşkanı Kaïs Saïed, Giorgia Meloni'yi kabul ederken dithyrambic oldu. Tunus medyasının davet edilmediği bir toplantı. İtalyan hükümet başkanının ziyareti kısa sürdü. Öyle ki, İtalyan basınına göre, düzenlenecek ortak basın toplantısı "zamansızlıktan" iptal edildi.
Başbakan için, Tunus cumhurbaşkanını Uluslararası Para Fonu'nun (IMF) kredi koşullarını kabul etmeye ikna etmeye çalışmaktı. Tarafsız olmaktan uzak bir yaklaşım: Meloni, Tunus'un, İtalya'nın ilk kurbanlarından biri olacağı bir göç krizine yol açabilecek uluslararası kurumların kenarına yerleşmesini istemiyor.
Saïed ile Meloni ve ardından İtalya Başbakanı ile Tunuslu mevkidaşı Najla Bouden arasındaki baş başa görüşme vesilesiyle, İtalya İçişleri Bakanlığı sinir bozucu rakamları hatırlattı: yılın başından bu yana , daha fazlası İtalya'ya tekneyle gelen 50'den fazla göçmenin %000'si Tunusluydu. Diğerleri ise, eskiden mültecilerin çıkış noktası olan Libya yerine Tunus'tan giderek daha fazla ayrılıyor.
Kais Saïed "zenginden fakire vermek için vergi" istiyor
Giorgia Meloni bu nedenle hem kendisi hem de IMF başkanı Kristalina Ivanova Georgieva için görevdeydi. Peki Bretton Woods kurumu neden Tunus'a 2 milyar dolar borç vermeye bu kadar hevesli? Başkan Kaïs Saïed, özellikle, gerekirse kurumun talep ettiği reformlara uyması gerektiği için IMF yardımını reddediyor.
Tunus devlet başkanı şunu söyledi: IMF'nin "diktelerine" boyun eğmeyecek. Çünkü bu, Tazminat Fonu tarafından sağlanan temel ürünlerde devlet desteğini etkilediği anlamına gelir. Saïed geçen hafta "zenginden fazla parayı alıp fakire vermeyi" tercih ettiğini söyledi. Başkan, "Akılcılık adına sübvansiyonları kaldırmak yerine, onlardan yararlananlara, ihtiyaç duymadan ek vergiler getirmek mümkün olacaktır" diye inanıyor. Çünkü şu anda zengin de fakir de örneğin akaryakıt, ekmek alırken sübvansiyonlardan eşit olarak yararlanıyor.
Kaïs Saïed, "yabancı diktalara" boyun eğmeyi reddederek risk aldığını biliyor. Tunus'un borcu resmi olarak GSYİH'sının %80'ini temsil ediyor. Ancak Cumhurbaşkanı, IMF'nin geçen Ekim ayında imzaladığı prensip anlaşmasının istemediği reformlara tabi tutulmasını takdir etmiyor.
IMF, "size zarar vermek isteyen bir dost"
Tarih, Tunus cumhurbaşkanının yanında görünüyor: temerrüde düşmemek için en mütevazı ülkelere borç para vermeye alışkın olan IMF, her zaman özelleştirmeler veya kamu hizmetlerinde bütçe kesintileri gibi acımasız koşullar dayatıyor. Eski BM raportörü ekonomist Jean Ziegler, "Borç ödemesi, bağlılığın görünür bir jestidir" diye özetliyor. Attak derneği, IMF'yi "size zarar vermek isteyen bir dost" olarak görüyor.
Meloni'nin ikna edici olup olmadığı şimdi görülecek. Basın noktası iptal edildiyse, bunun nedeni gerçekten Tunus cumhurbaşkanı ve İtalya Başbakanı'nın ilgili gündemleri mi? Yoksa Kais Saïed, bir kez daha IMF yardımını reddetti mi? Ayrıca Saïed'in en zenginleri vergilendirmek için hangi alternatiflere sahip olacağını da zaman gösterecek.
Olumlu bir sonucu yokmuş gibi görünen IMF meselesinin ötesinde, göç meselesi iki liderin pozisyonlarının yakınlaşmasına neden oldu. Meloni, "insan kaçakçılığı ve yasa dışı göçle mücadelede Tunus'a desteği artırmak için Avrupa düzeyinde somut bir yaklaşıma ve finansman içeren bir programa" ihtiyaç olduğuna inanıyor. Saïed, İtalya'da bu konuda "ihtiyaçları dinlemek ve yatırım çekebilecek projeler geliştirmek" amacına hizmet edecek bir konferans düzenlenmesini kabul etti.