Couscosus, semen discordiae

Couscosus est in medio multorum controversiarum. Et, licet UNESCO solum inclusionem in suo mundo patrimonii post decennium contentionis suscepit, adhuc inter nationes et communitates cousosus discordias seminat.

"CouscousGate", "optimus couscous in mundo", "optimus couscous anni"... Singulis annis, castaneae arbores torcularis eminent. Et couscous est perfectus in disputando calefacto argumento. Et non solum hic loquimur de recipe, quod differat ab una terra ad aliam, sed de appropriatione couscorum. Ferculum quod fuit origo multarum contentionum culturalium et quod manet symbolum plurium rixarum quae politicae factae sunt. Sequens internationalizationis catinae ex tritico semolina durum, iam non constat cuium couscosum est. Sed quid opus est?

Alioqui couscous habet Origines Africae Septentrionalis, quae non est Semiticae originis. Hoc loco omnes consentire videntur. Origines couscoae saepe etiam a posteris Tamazghae, Berberorum seu Amazighae, ut ipsi vocant, vindicantur. Subinde gentes semiticae in Africam Septentrionalem et usque ad Saharam Africanam pervenerunt. Arabes et Iudaei Amazigh discum sumpserunt, omnesque evolutionis faciendo participes sunt. Unusquisque populus sua ingredientia ad fundamentalem reciperationem addens. Inde est quod unaquaeque regio suum couscosum pro optimo vendicat. Qua de re necessario disputatio est insolubilis.

Bellum couscous

Ex Tunisia ad Algeriam, per Morocco, multae regiones pro optimis felis couscois certant. Mauritaniam, Libyam vel, recentiores, Senegalia illud honoris punctum faciunt, ut iis qui audiant se optimum couscoum in mundo habere velint. Quisque id consequat ipsum. Secundum dimensionem culinariam, aesthetice et eleganter admodum diversae ferculae finimus. Sed eadem turpia semper redit. Ferculum vero per se durum triticum ex vapore durum, semolina, olera, caro, aromata, quae condimentum suum faciunt.

Origo igitur rerum, quae reciperunt, definit, et cum eo genus certaminis adnexum est. Et quia culinae traditum est, modi praeparationis in historia cuiusque Nationis ita inseruntur ut avitae fiant. Plus culturae rationem ingredimur, quae evolutionis insistens, modo magis magisque hostilis efficit commutationes.

Haec differentia culturalis circa couscosa admodum recens est. Accessit e coetuum familia in "Festo Couscous", annuus eventus qui in Sicilia septentrionali, in Italia evenit. Et quamvis tenues conatus ab Europae chefs catinum approprient, nullus coquus non-Africanus umquam certationem vicit. In tribus ultimis huius competitionis editionibus, Angola, Tunisia et Senegalia 2017, 2018 et 2019 editiones respective obtinuerunt.

Algeria, Mauritania et couscous

Couscosus est scutella quae cuti Africae tam arcte haeret ut in media controversia in Gallia anno 2017. A "CouscousGate" quae affectavit Frontem Nationalem (FN), factio Gallicae dextrae extremae, post photographicam photographicam divulgatum est in retiacula socialia ostendens MEP Florian Philippot, qui factioni nuper discesserat, couscous fruens.

Couscosus igitur est instrumentum communicationis politicae. Recentius bellum inter finitimos Algeriae et Mauritania media saevivit. Exhibitio mixturis couscis in retiacula socialia, quam influxores Maghreb gastronomy suum panem quotidianum considerant, interdum accusantur "appropriationis culturalis". Sicut "bellum hummum" inter Libanum et Israel, bellum couscosum est valde politicum. Occasio persaepe, Moroccans ad Algerianos "legere". Et e converso.

Sed Africani Septentrionalium omnem curam habent congruentes ad vitandam « coloniam culinariam ». In Europa iam videmus couscosos cum fole gramineo vel conchae e culinis venientibus. Tota Paris rimas pro couscous cum merguez, quod non est ad gustum degentium. Couscosus autem regius nihil iam habet cum Tamazgha.

Usque adeo ut Algiers et Rabat suas differentias abiecerint, ut couscous Africae Septentrionalis remaneat. Couscosae traditiones nunc comprehenduntur in indice patrimonii intangibilis culturae Nationum Unitarum Educationalis, Scientificae et culturalis Organizationis (UNESCO). Adnotatione coniunctim facta ab Algeria, Mauritania, Mauritania et Tunisia. Vel cum couscus instrumentum diplomaticium fit quod in scaena internationali coniungitur. Sed intra familias clare clamare pergimus et clarum esse couscosum suum melius ac magis traditum quam proximi.