Hereditas magnarum mammalium Africae altam hereditatem culturalem universo hominum generi constituit.
Plurimum accipitur Africam esse Cunabula hominum. At non vulgo agnitum est singulares notas ecologiae Africanae e saltu habitans fructiferum ad venatorem savannah-habitantem transitus crucialos evolutionis impulisse. Hae transitus in terrestribus motibus fundatae sunt et physice faciliores ariditatis temporis Africae, terrae petram, et impedimenta motus inter septentrionem et meridiem carentia.
Haec lineamenta immanis savannahs speciebus graminis savannahs notata pluviis erraticis, regularibus ignibus, variarum animalium pascentium et pascentium numerosi.
Tota vita mea studui ecologiam magnarum herbivorum Africanarum et earum effectus in herba savannah. In my recentis librielementis iam exsistentibus colligans, expono quomodo notae propriae oecologiae horum animalium, secundum Africae geographiam physicam, permiserunt adaptivae mutationes quae tandem ad hodiernum hominem perduxerunt.
Ex hoc intellegitur quod emergit transmutatio mirabilis evolutionis tantum in Africa accidere potuisse. Haec cognitio altam hereditatem culturalem effert, quam patrimonium magnarum mammalium Africanarum pro omnibus hominibus constituit.
simiae homines
Incipiens nuper Miocene, circiter 10 miliones annorum, plumis magmae fusilis, liquoris calidus ex profundo in Terra, Orientales Africae partes sursum impulit. Hoc evenit in alienatione crustae, eruptiones vulcanicae et terrae nutrimentis mineralibus e lava et cinere locupletatis. Savannahs herbae sparserunt et animalia magis magisque apta sunt ad pascendum in hac planta componente. Simiae huius aetatis minus temporis in arboribus vacare debent et plus temporis in duobus cruribus rectis ambulare.
Paulatim diminutio in pluviis, quae fines plantae auget et siccitatem siccitatis aggravat, primum simios homines coegit (australopithecines) mutare victu suo. Fructus ex arboribus in silva edentes abierunt ut bulbi subterranei et tuberes edentes inter arbores late distinctas invenerunt. Hae difficiles excerpere et ruminare.
Haec progressio ad cessum generis paranthropus (colloquio quod "homo nutcracker) insignitur magnis faucibus et dentibus. Circiter decies annos homo nutcracker evanuit. Videtur, conatus extrahendi et expediendi has partes plantae bene defensas nimis arduas factas esse.
Homo habilem
Abhinc circiter 2,8 decies centena millia annorum, alia progenies ab Australopithecine scissa, dentitionis robusti inclinatio convertitur. Haec linea ad instrumenta lapidibus incisis adhibita est. Carnes de cadaveribus animalium a carnivoribus occisorum radere solebant et ossa longa aperire, ut medullas extraherent. Hic transitus oecologicus satis magni momenti fuit ad novum genus nominis comprobandum: Homo, pressius habilitated (" handyman").
Primi igitur homines facti sunt reliquiae brutorum scaenicorum. Verisimile erant tempus rimae circa meridiem abutuntur, cum interfectores — feles maxime saber-dentati — ante nocturnum adventum hyenae ad reliquias devorandas quie- bant. Ambulando rectus, arma expediebant ad ossa transferenda ad expediendas in locis tutos ad cibos plantae originis stapulas supplendos.
Ut faciliorem redderet haec itinera in meridie, Homo habilitis amisit corpus pilis, quod ei permisit bonorum in condicionibus in quibus fur operta animalia cito nimis calida sunt.
erectus homo
Aliquot centum milia annorum evolutionis in rectis ambulationibus et capacitate cerebri altera ad mutationem adaptivam maioris ductae, exemplata melioramentis in consilio instrumentorum lapideorum. Cores lapidei utrinque informati sunt ad faciliorem processus cadaverum animalium.
Inde ad cessum Homo erectuscirciter 1,8 decies centena millia abhinc. Primi homines venatores efficaces facti sunt. Et ideo cibus et ossium factus est cibus locuples per totum annum facultates.
Laboris dissensio emersit. Viri venati sunt, mulieres plantas congregaverunt. Hoc opus est domum turpem et exquisitiorem communicationis formas ad excursiones ordinatas, fundamentum linguae proponens.
Homo sapiens
Post 800 annos, fluctuationes aestus et ariditate extrema in Africa fiunt. Instrumenta lapidea subtiliter ficta notaverunt transitus ad Aevum Lapideum, necnon ad cessum Homo sapiens moderni in Africa circiter 300 annos.
Sed, obstante venatione virtute, Homo sapiens in gradu precario Africae circiter abhinc annos circiter 130 annos cecidit, gravissimam glaciei aetatem secutus. De DNA testimonio totam continentis multitudinem hominum minus quam 40 hominum abhorruisse demonstrant, sparsim a Mauritania in septentrionem ad Cape Oppidum in meridiem versus sparse dispersum.
Reliquiae in speluncis habitantibus per oram Promontorii australis superfuerunt, facultates marinas opprimunt. Hic fons certissimus cibus novos progressus instrumentorum technologiarum fovevit, etiam in arte vetustissima.
Usus arcuum et sagittarum cum armis, tum hastis, probabiliter maxime ad expansionem hominum ultra Africam circiter ante 60 annos contulerunt. Trans Asiam diffunduntur et in Europam, Neanderthali divellentes.
Tantum in Africa
Sicut in libro meo expono, praecipua abundantia mediae et magnae pecuarii in savannahs fertilibus, circa foraminibus aquarum in siccitate contracta, permisit evolutionis transmutatio simiae respective pusilli in timentem venatorem Africae.
Alta planities interior Africae siccitas temporarias generavit, quae plantae incrementum limitatae sunt in regionibus orientalibus et meridionalibus. Solae originis volcanicae, quae late diffusae erant, satis fecundae erant ad propagandam depulsionem mediae mediocritatis aptae ad digestionem herbae aridae efficienti accommodatam.
Hae herbivores praecipue abundantes circa foraminum reliquiarum referti sunt, satis superstitium carnes et medullas praebentes, ut certa subsidia vincendi inopias partium plantae oleri tempore siccitatis praebeant. Aucta fiducia carnium ad supplementum diaetae plantae fundatae consecuta est in coordinatione sociale inter venatores masculos et congre- gatores feminas, quae progressus communicationis et instrumenti technologiae fovevit, ope cranii capacitatis expansione suffulta.
Si Africa late iacens et nutriens colatur ut plerique in America Meridionali et Australia mansissent, hoc fieri non potuit.
Herbivores mobiles Africae, sicut wildebeest, are currently peragit de sanctuariis eorum per expansionem habitarum humanarum. Haec animalia mundum repraesentant patrimonium culturale, quod munus essentiale in nostris evolutionis originibus egerat. Providendum est ut satis spatii in Africa relictum sit ut suae salvos facias incolarum humanarum expansiones.
Normannus Owen Smith, Professor emeritus Research Ecologiae Africanae; Universitas autem Witwatersrand
This article is published from a Conversation under Creative Commons licentia. Leguntoriginali articulum.