جرایم سایبری، تهدیدی رو به رشد در آفریقا

ارقام سال 2021 در مورد جرایم سایبری در آفریقا که توسط اینترپل و شرکت های خصوصی در این بخش جمع آوری شده است، نشان می دهد که برخی کشورها چقدر برای حملات سایبری آمادگی ندارند. توضیحات

اخاذی آنلاین، دستورات انتقال نادرست، حملات DDoS، هک... جرایم سایبری در آفریقا در سال‌های اخیر افزایش یافته است و تقریباً به طور کلی دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی بی‌تفاوت شده‌اند.

برخی از کشورهای آفریقایی مانند نیجریه و ساحل عاج که به عنوان پناهگاه بیشترین تعداد مجرمان سایبری در این قاره شناخته می شوند، شاهد کاهش جرایم سایبری هستند. اما این پدیده در مراکش، کنیا، تونس و غنا رشد کرده است.

آفریقای جنوبی که همچنان کشور آفریقایی است که بیشترین تهدیدات سایبری از آن سرچشمه می گیرد، همچنان در صدر تمامی رتبه بندی های اختصاص یافته به جرایم سایبری قرار دارد. ما به خصوص به یاد داریمحمله ای گسترده که در ژوئیه 2021 چندین بنادر این کشور را فلج کرده بود. اما آفریقای جنوبی نیز از این قاعده مستثنی نیست.

علیرغم کاهش بیش از 44 درصدی تعداد جرایم سایبری انجام شده از نیجریه، نیجریه همچنان پایتخت «کلاهبرداری از رئیس جمهور» (FOVI) باقی مانده است، و 64 درصد از FOVI در آفریقا انجام شده است.

پدیده «چرندگان» که متقاعدسازی را با مهارت در ارتکاب کلاهبرداری آنلاین ترکیب می‌کنند نیز یک تخصص نیجریه است. گزارشی که در سال 2020 منتشر شد و توسط بخش اطلاعات سایبری آگاری (ACID) تهیه شد، نشان می‌دهد که 60 درصد از عوامل تهدید کننده جهانی FOVI در 11 کشور آفریقا مستقر هستند.

این گزارش همچنین خاطرنشان می کند که "83٪ از مهاجمان آفریقایی، و 50٪ از عوامل تهدید کننده FOVI جهانی، از نیجریه بودند" در سال گذشته. ارقام قطعاً بیش از حد برآورد شده اند، اما خیلی دور از واقعیت نیستند.

حملات گسترده مخفی نگه داشته شد

با این حال، مهمتر از همه حملات در مقیاس بزرگ در آفریقا نگران کننده است. زیرا فراتر از باج افزارها یا حملات خصوصی کوچک، تهدید هک و خرابی های عمومی ناشی از حملات انکار سرویس (DDos) گاهی باعث آسیب های جبران ناپذیر می شود.

این مورد، برای مثال، حمله بات‌نت Mirai در لیبریا در سال 2016 بود که زیرساخت اینترنت کل کشور را فلج کرد. در سال 2019، RSAWEB، یکی از ارائه دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) پیشرو در آفریقای جنوبی، به دنبال یک حمله DDoS برای یک روز کامل فلج شد. حمله دیگری در اوایل سال 2021، بانک ملی اتیوپی را هدف قرار داد. سرانجام، در کنیا، یک حمله به سرویس ابری Kaseya آسیب رساند و ده‌ها کسب‌وکار را برای نزدیک به پنج روز تعطیل کرد.

بخوانید: حملات سایبری بنادر آفریقای جنوبی را فلج می کند

حملات گسترده ای که در اکثر موارد توسط مقامات کشورهای مختلف مخفی نگه داشته شده است تا از عواقب آن بر اقتصاد این کشورها جلوگیری شود.

عدم اشتراک گذاری اطلاعات توسط مقامات مسئول امنیت سایبری در آفریقا دلیل اصلی گسترش حملات DDoS است. همین امر در مورد هک نیز صدق می کند، که اساسا از نقص های امنیتی در شبکه های شرکتی یا سازمانی سوء استفاده می کند. اینترپل تخمین می زند که دو تهدید بزرگ که در صورت فاش شدن جزئیات حملات توسط کشورهای مختلف قابل کاهش است.

نقش داده های حاکمیتی در "بهداشت سایبری"

بنابراین، تا حدی یک بحران اعتماد است که از پاسخ موثر به حملات سایبری در آفریقا جلوگیری می کند. بخشی از مسئولیت نیز بر عهده پردازشگرهای داده های آفریقایی است، یعنی شرکت های آمریکایی و چینی.

در آفریقا، کل کشورها داده های خود را در خارج از کشور ذخیره می کنند، مانند جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC) که هنوز مرکز داده ندارد. سایر کشورها مراکز داده خود را توسط شرکت های خصوصی خارجی ساخته اند که تنها مزیت اقتصادی را ارائه می دهند، اما تضمینی برای یکپارچگی داده ها ندارند.

در واقع، مراکز داده اغلب به یک زیرساخت امنیتی بی عیب و نقص نیاز دارند و اولین هدف حملات سایبری در جهان هستند. واضح است که کشورهای آفریقایی بدون تجربه در شبکه های داده در سطح ملی یا منطقه ای هیچ تجربه ای در امنیت سایبری ندارند.

بنابراین باید ارقام مربوط به حملات سایبری را در نظر گرفت. در کشوری مانند آفریقای جنوبی، اگر تهدیدات سایبری در همه جا وجود داشته باشد، این کشور با این وجود از حاکمیت دیجیتالی مثال زدنی در این قاره برخوردار است. نوعی سرمایه گذاری بلندمدت که به کشور اجازه می دهد پیشرفت های فن آوری خیره کننده ای داشته باشد، مانند هوش مصنوعی DABUS.

بحران غیرقابل برگشت اعتماد؟

بنابراین تعادل بین حاکمیت و امنیت در آفریقا ایده آل است. همانطور که گزارش اینترپل اشاره می‌کند، همکاری در زمینه امنیت سایبری در آفریقا اغلب فقط یک شعار باقی می‌ماند.

در می 2021، اینترپل یک «میز» آفریقایی برای عملیات مشترک علیه جرایم سایبری ایجاد کرده بود. پروژه AFJOC، که 49 کشور آفریقایی امضاکننده را گرد هم آورد، به جز دستگیری دزد دریایی دکتر هکس در مراکش، هیچ نتیجه واقعی نداشت.

این امر بحران اعتمادی را که در برابر نهادهای بین‌المللی وجود دارد، نشان می‌دهد که اگرچه موجه است، اما باید به طور ضروری یک جایگزین ایجاد کند. زیرا، در عصر جهانی شدن، ناسیونالیسم دیجیتال نتیجه معکوس دارد، به ویژه در آفریقا که باید با تأخیر زیادی مواجه شد.

در واقع، نصب زیرساخت های مخابراتی و نفوذ اینترنت به کندی اما مطمئنا در حال پیشرفت است. با این حال، جرایم سایبری با سرعت بسیار بیشتری در آفریقا در حال گسترش است.

انجمن داکار - جرایم سایبری در مرکز بحث ها: https://t.co/5ub2DEvLw6 #آفریقا pic.twitter.com/kCT3blO2H3

— AllAfrica Fr (@AllAfricafrench) دسامبر 7، 2021