30 ژوئن 1991 قانون ثبت احوال که یکی از قوانین اصلی آپارتاید بود، لغو شد. سی سال بعد، جداسازی نژادی دیگر در آفریقای جنوبی وجود ندارد. اما آپارتاید دیگری هنوز وجود دارد. در سال 2019، رئیس جمهور سیریل رامافوسا، که یک سال قبل به قدرت رسیده بود، اعتراف کرد: "ما نمی توانیم ملتی آزاد باشیم در حالی که بسیاری از مردم در فقر زندگی می کنند، غذای کافی ندارند، سقفی در خور نام ندارند. به خدمات بهداشتی با کیفیت دسترسی نداشته باشید، ابزاری برای کسب درآمد ندارید.» اگر سیاه پوستان اکنون از حقوقی مشابه سفیدپوستان برخوردار باشند، نابرابری ها پابرجاست. طبق گزارش موسسه روابط نژادی آفریقای جنوبی (IRR)، 20 درصد از خانوارهای سیاه پوست در فقر شدید زندگی می کنند، در حالی که این رقم در خانواده های سفیدپوست به ندرت 3 درصد است.
ما آزاد نیستیم چون آزادی اقتصادی نداریم
این تبعیض اقتصادی با فقدان شجاعت سیاسی همراه است. زیرا اگر آپارتاید رسما تمام شود، نژادپرستی در جامعه آفریقای جنوبی ذاتی است. ویلی ماندلا، بیوه نلسون، در سال 2017 در پاسخ به سوالی درباره مفهوم "ملت رنگین کمان" که اسقف اعظم دزموند توتو اختراع کرد، پاسخ داد: "رنگ های رنگین کمان با هم ترکیب نمی شوند و در میان آنها نه سیاه و نه سفید وجود دارد. بنابراین مقایسه معنی ندارد. این فعال سپس از «افسانهای که رهبران وقت میخواستند ما به آن باور داشته باشیم، صحبت کرد. آرزویی خداپسندانه بود که هرگز با کوچکترین واقعیتی مطابقت نداشت. آشتی فقط یک نما بود. ما آزاد نیستیم زیرا آزادی اقتصادی نداریم.
لغو آپارتاید تنها آغاز مبارزه بود
ویلی ماندلا ادامه داد: «از بسیاری جهات، امروزه آفریقای جنوبی در قلمرو اقلیت سفیدپوست باقی مانده است. کنگره ملی آفریقا با تبدیل خود به یک حزب سیاسی ساختاریافته، ادغام اسرار دولت و عدم مبارزه کافی با فساد درون آن، در تحول خود شکست خورد. همانطور که بیوه نلسون ماندلا گفت: "کنگره ملی آفریقا به خون جدیدی نیاز دارد تا آفریقای جنوبی را در مسیر آزادی هدایت کند". از آن زمان، رامافوزا به قدرت رسید. اما از آنجایی که بیش از نیمی از جوانان آفریقای جنوبی بیکار هستند، با گتوهایی مانند سووتو که هنوز مختص سیاه پوستان است و سرمایه در دست اقلیت سفیدپوست باقی مانده است، به نظر می رسد کنگره ملی آفریقا اندازه گیری نکرده است که چگونه لغو آپارتاید تنها آغازی بود. مبارزه