مالی، لیبی، گینه، چاد، تونس، سومالی... در آفریقا، چندین کشور در حال گذار کامل سیاسی باید رای دهند. اما کی ؟ در سال 2022، تنها دو کشور برای انتخابات برنامه ریزی کرده اند: آنگولا و کنیا.
در سال 2021، شش انتخابات ریاست جمهوری در آفریقا و چهار انتخابات پارلمانی برگزار شد. به استثنای چند مورد، رای گیری به صورت مسالمت آمیز برگزار شد. با وجود تخلفات گزارش شده در چندین کشور. بنابراین اگر صندوق های رای در اخبار بودند، این قاره نیز در سال 2021 چهار کودتای نظامی را تجربه کرد. علاوه بر این، انتخاباتی که ابتدا برای سال 2021 برنامه ریزی شده بود، مانند انتخابات لیبی و سومالی، برای مدت نامعلومی به تعویق افتاده است.
تونس و لیبی در بلاتکلیفی
بنابراین، از نظر تئوری، سال 2022 باید سال انتخابات باشد. با این حال، تاریخ های کمی تعیین شده است. در کشورهایی که با کودتا مشخص شده اند - مالی، گینه، چاد و سودان - عمدتاً مقامات نظامی هستند که با انتخابات زودهنگام مخالفت می کنند. قطعا جامعه بین المللی کشورهایی را تحریم می کند که به برنامه های مربوطه خود احترام نمی گذارند. اما این کمکی نمی کند: در سومالی، بن بست سیاسی اکنون ده ماه طول کشیده است، و با جنگ بین رئیس جمهور فارمآجو و نخست وزیرش روبل، هیچ چیز نمی گوید که راه حلی در سال 2022 پیدا خواهد شد.
در شمال آفریقا، تونس و لیبی نیز در بلاتکلیفی هستند. در تونس، کودتای قانون اساسی توسط رئیس جمهور کیس سعید، که تمام اختیارات را در 25 ژوئیه به دست گرفت، از نظر تئوری باید باعث برگزاری همه پرسی قانون اساسی و سپس انتخابات در پایان سال شود.
در لیبی، از زمان اعلام تعویق انتخابات ریاست جمهوری کمتر از دو روز قبل از آن، هنوز تاریخ جدیدی تعیین نشده است. حتی اگر از طرف مقامات انتخاباتی گفته شود که تعویق نباید بیش از دو ماه باشد. با این وجود، تجربه اخیر انتخابات لیبی نشان داده است که قبل از سازماندهی رای گیری آزاد، عادلانه و مسالمت آمیز، باید بین همه بازیگران اجماع حاصل شود.
کودتا و دولت موقت به خوبی مستقر شده است
در سودان، اختلافات بین مقامات نظامی و نظامی در دولت انتقالی منجر به کودتا در اکتبر گذشته شد. هفته هاست که معترضان به کودتا در خیابان های خارطوم کشته شده اند. وضعیت برای کشوری که سال ها جنگ و فقر را تجربه کرده بسیار انفجاری است.
در غرب آفریقا، کودتا در گینه و مالی، که بیشتر توسط مردم محلی پذیرفته شد، منجر به ایجاد دولتهای موقت مستقر شد. اما این امر به ویژه در سمت ECOWAS و دیپلمات های غربی است که مزاحم می شود و دیپلمات های غربی دائماً برای برگزاری فوری انتخابات در دو کشور فشار می آورند.
ECOWAS اعتبار خود را در ماه های گذشته از دست داده است زیرا با پیگیری این برنامه های انتخاباتی غیرقابل دفاع، این نهاد زیرمنطقه ای افکار عمومی را در تمام کشورهای غرب آفریقا از خود بیگانه کرده است.
در چاد، ترور رئیس جمهور ادریس دبی ایتنو که به سختی برای ششمین دوره انتخاب شد، ورود فرانسه به این کشور را تشدید کرد. پسر رئیس جمهور فقید و رهبر موقت فعلی کشور، مهامت دبی جوان، با این حال، توانایی خاصی در متقاعد کردن مخالفان به جنگ با اسلحه نشان داده است.
علاوه بر این، در پایان سال 2021، کودتاچی جوان همچنین به صراحت اعلام کرد که اگر فرانسه هزینه مذاکرات بین قدرت و اپوزیسیون و رای گیری را که قرار است دنبال شود، پرداخت نکند، چاد نمی تواند برگه خود را نگه دارد. بنابراین انتقال را کمی بیشتر کنید.
کنیا، فشارسنج شرق آفریقا
در آنگولا، ژائو لورنسو، در راس کشور و حزب چپ تاریخی MPLA، در انتخابات عمومی در ماه اوت با یونیتا و رهبر فعلی آن، آدالبرتو کوستا جونیور، روبرو خواهد شد. علیرغم ترازنامه در میانگین بالا، ژائو لورنسو کارهای زیادی برای انجام دادن دارد تا آنگولاها را متقاعد کند تا در ماه آگوست، دومین ماموریت خود را در راس کشور به او بسپارند.
اما مهمتر از همه، سابقه خشونت سیاسی در این کشور ترس از بدترین اتفاق را ایجاد می کند و بحران اجتماعی-اقتصادی ناشی از سقوط قیمت نفت، تله بدهی چین و فشار صندوق بین المللی پول، سنگینی خواهد کرد. کمپین
در نهایت، در کنیا است که انتخابات ریاست جمهوری برگزار خواهد شد که می تواند زمینه ژئوپلیتیکی در شرق آفریقا را برای سال های آینده مشخص کند. رئیس جمهور اوهورو کنیاتا باید کناره گیری کند. با این حال، رئیس جمهور کنیا با معاون سابق خود، معاون رئیس جمهور، ویلیام روتو، اختلاف نظر دارد. اوهورو کنیاتا برای انتخابات عمومی در 9 اوت از رقیب تاریخی خود رایلا اودینگا حمایت می کند.
تنها در اینجا، طی ماه های گذشته، کنیاتا با کشورهای همسایه، به ویژه با رواندا، اوگاندا و تانزانیا، مشارکت های جدیدی برقرار کرده است. او همچنین به اتحادهای دیگر مانند اتیوپی و سومالی پایان داد. با توجه به تهدید ناامنی منطقه فرعی به دلیل درگیری های داخلی و تهدید تروریسم، تغییر رهبری در کنیا می تواند بسته به نتایج انتخابات، حسن همجواری را متوقف کند یا آن را ارتقا دهد.