کشورهای آفریقایی از حق رای در سازمان ملل محروم شدند

هر سال، کشورها حق رای خود در سازمان ملل متحد را به دلیل پرداخت نشدن حقوق معلق می بینند. شش کشور آفریقایی نگران هستند. اما دلایل اصلی پیچیده تر هستند.

یادداشتی به امضای آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، اعلام می‌کند که «یازده کشور عضو در پرداخت بدهی‌های خود به سازمان ملل معوق هستند». طلا، طبق ماده 19 منشور سازمان ملل متحد، کشورهایی که حقوق خود را به روز نمی کنند به طور خودکار حق رای خود را در مجمع عمومی سازمان ملل از دست می دهند.

در این ماده آمده است: «یک عضو سازمان ملل متحد که در پرداخت سهم خود در هزینه‌های سازمان معوقه است، در صورتی که میزان معوقه‌اش برابر یا بیشتر از سهمی باشد که او در قبال هزینه‌های سازمان دارد، نمی‌تواند در مجمع عمومی رأی دهد. دو سال کامل گذشته».

از میان یازده کشور مربوطه، شش کشور آفریقایی هستند، یعنی سومالی، سودان، کنگو، کومور، سائوتومه و پرنسیپ، و گینه.

معافیت برای برخی کشورها

پیش از این، سازمان ملل متحد در سال گذشته تهدید کرده بود که برخی از این کشورها و دیگر کشورهای آفریقایی را که از آن زمان حقوق خود را پرداخت کرده اند، از حق رای خود در مجمع محروم خواهد کرد. در ژانویه 2021، نیجر، سودان جنوبی، زیمبابوه، جمهوری آفریقای مرکزی و لیبی در این فهرست بودند، اما اکنون با کمک های خود به روز هستند.

سه کشور - کومور، سائوتومه و پرنسیپ، و سومالی - موفق به دریافت مهلت شده بودند. طبق قوانین سازمان ملل، اگر نکول به دلیل "شرایط خارج از کنترل" دولت ها باشد، دولت ها حق رای خود را برای یک سال حفظ می کنند.

اما جنبه مالی تنها چیزی نیست که باید در نظر گرفته شود. در واقع، مبالغ مورد بحث در مقیاس ایالتی خیلی زیاد نیست. اغلب، این اقدامات واقعاً کشورهایی را تحت تأثیر قرار می دهد که مورد علاقه غرب نیستند. نگرانی واقعی در رویه نهفته است که توسط تحریم ها و بوروکراسی سازمان ملل تغییر یافته است.

به عنوان مثال، ایران و ونزوئلا که وجوه آنها توسط خزانه داری ایالات متحده در اوایل سال 2021 مسدود شد، مجبور شدند در مورد شرایط پرداخت جایگزین برای مبلغ 58 میلیون دلار مذاکره کنند.

شش کشور آفریقایی مورد نظر در آغاز سال 2022 بدهکارانی هستند که هر کدام بین 130 دلار تا 000 میلیون دلار متغیر است.

باج گیری از سازمان ملل

با این حال، آنچه که یادداشت گوترش و قوانین هیئت رئیسه او توضیح نمی‌دهد، دلیل واقعی ناتوانی این کشورها در پرداخت حقوق خود است. به عنوان مثال، در مورد سومالی، تحریم های سازمان ملل مانع از جمع آوری وجوه سازمان ملل از بانک های ملی این کشور می شود. این موضوع در مورد گینه نیز صدق می‌کند، که دومین سال کمک‌های پرداخت نشده خود را سپری می‌کند، در حالی که این کشور پس از کودتا که منجر به تحریم‌ها شد، در میانه گذار است.

برای کنگو، این مذاکرات با صندوق بین‌المللی پول (IMF) است که در حال حاضر در بن بست است و در حال ایجاد ترمز برای صدور وجوه به سازمان ملل است.

بنابراین، باج گیری نازک پوشیده ای که در آن سازمان ملل نقش قربانی را ایفا می کند، در حالی که تهدید برای کشورهای آفریقایی مربوطه آشکار است.

از دست دادن رای سازمان ملل از نظر دیپلماتیک ضربه‌ای است که می‌تواند شهرت برخی کشورها را که برای پیشبرد مسائل عمده اقتصادی و ژئوپلیتیکی به دیپلماسی خود وابسته هستند، تغییر دهد.

برای برخی از تحلیلگران، بیش از هر چیز فشار آمریکا و غرب به طور کلی، بر کشورهایی است که مشارکت های دیپلماتیک خود را متنوع می کنند و خطر رای دادن علیه پیشنهادات غرب در مجمع عمومی سازمان ملل را دارند. ایالات متحده در تلاش است تا مانع شود گسترش چین و روسیه در این قاره.