در نظرسنجی OpinionWay برای Le Journal de l'Afrique، جمعیت چندین کشور آفریقایی احساسات خود را در مورد اقدامات دولت های مربوطه خود در مواجهه با خطر بحران غذایی بیان می کنند.
آیا آفریقا در آستانه جدی ترین بحران غذایی در تاریخ خود است؟ بر اساس گزارش آکسفام، "غرب آفریقا بدترین بحران غذایی خود را در یک دهه اخیر تجربه می کند، به طوری که تخمین زده می شود 30 میلیون نفر گرسنه باشند." تغییرات آب و هوایی، اما همچنین افزایش قیمت سوخت و کمبود کود، پیامدهای جنگ در اوکراین، بدترین را نشان می دهد.
بر اساس برنامه جهانی غذا (WFP)، کشورهای آفریقایی با "بدترین بحران غذا و تغذیه در ده سال اخیر" تهدید می شوند. و اگر غرب آفریقا به طور ویژه مورد بررسی قرار گیرد، چندین کشور باید با تورم رو به رشد مواجه شوند که از 15+ تا 30+ درصد در بورکینافاسو، سیرالئون، نیجریه و غنا متغیر است. به گفته WFP، وضعیتی "خارج از کنترل"، که هشدار می دهد تنها در ساحل، نزدیک به 8 میلیون کودک زیر 5 سال ممکن است از "سوء تغذیه شدید" رنج ببرند.
اگر سازمان ملل (سازمان ملل متحد) توصیه میکند، برای جلوگیری از بدترین اتفاق، «با برداشتن تمام محدودیتهای غیرضروری در صادرات، جریان منظم غذا و انرژی در بازارهای آزاد را تضمین کند، مازاد را تخصیص داده و برای کسانی که به آن نیاز دارند و کنترل قیمت مواد غذایی برای کاهش نوسانات بازار، دولت ها برای مهار این بحران مشکل دارند.
دولت عاج اطمینان می دهد
اما مردم چگونه با این وضعیت کنار می آیند؟ از سنگال تا سیرالئون، از طریق ساحل عاج، بوتسوانا، جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC) و بورکینافاسو، OpinionWay* با جمعیت شش کشور برای Le Journal de l'Afrique مصاحبه کرد تا سطح اعتماد آنها را به اقداماتی که توسط دولت های مربوطه در مواجهه با خطر بحران غذایی انجام می شود.
نتیجه گیری: مردم عاج نسبت به دولت خود اعتماد به نفس بیشتری دارند. آنها در واقع 61 درصد به عملکرد دولت اعتماد دارند. اگر آنها 18 درصد از افراد مورد سوال برای داشتن «اعتماد کامل» به دولت خود هستند، 43 درصد «به جای اعتماد» دارند.
باید گفت که ارتباطات دولت اطمینانبخش است: ساحل عاج نرخ تورمی را در حدود 4,1 درصد ثبت کرد که بسیار کمتر از همسایگانش بود. مهمتر از همه، دولت عاج قیمت مایحتاج اولیه مانند نان یا روغن را تعیین کرده و نرخ اجاره را محدود کرده است. به گفته آمادو کولیبالی، وزیر ارتباطات ساحل عاج، دولت ساحل عاج نیز ماهانه 6 میلیارد فرانک CFA به عنوان یارانه پرداخت کرده است.
در سیرالئون، اعتماد ضروری است
دولت سیرالئون نیز بیشتر رضایت مردم را جلب می کند. بر اساس نظرسنجی OpinionWay برای Le Journal de l'Afrique، 58 درصد از پاسخ دهندگان در مواجهه با خطر بحران غذایی به رهبران خود اعتماد دارند.
بر اساس گزارش سازمان های بین المللی، یک میلیون و 1,3 هزار نفر در این کشور در ناامنی غذایی حاد قرار دارند. اما کمک 2 میلیون دلاری صندوق توسعه آفریقا اعلام شده است که باید امکان افزایش ده برابری تولید مواد غذایی محلی را فراهم کند. تا سال 2023، دولت اعلام کرده است که می خواهد 1 تن بذر و 675 تن کود یارانه ای را بین کشاورزان سیرالئون توزیع کند، اما نزدیک به 1 تن برنج اضافی را نیز توزیع کند.
دولت سنگال در بحبوحه بحران اعتماد
اما به نظر می رسد ساحل عاج و سیرالئون استثنا باشند. جمعیت چندین کشور آفریقایی در واقع شک و تردید بیشتری دارند. برونو ژانبارت، معاون OpinionWay در ژورنال آفریک توضیح میدهد: «اعتماد آفریقاییها به دولتشان برای مواجهه با خطر بحران غذایی متفاوت است. در چهار کشور مورد بررسی قرار گرفته است: سنگال 49٪، بوتسوانا و DRC 50٪ و بورکینافاسو 54٪. از سوی دیگر، در ساحل عاج (61٪) یا سیرالئون (58٪) بالا است.
سنگال در واقع کشوری است که مردم در آن کمترین اعتماد را نسبت به دولت خود دارند.
در بحبوحه یک بحران سیاسی، مکی سال باید با بی اعتمادی سنگالی ها روبرو شود. با این حال، این کشور در سال 2020 "طرح امنیت غذایی اضطراری" را تنظیم کرد که هدف آن "مشارکت در ایجاد، با جامعه بازیگران درگیر در مبارزه با ناامنی غذایی و تغذیه ای، پاسخی سریع، قوی و موثر، متناسب با چالش های سه گانه بهداشتی، غذایی و اجتماعی پیش روی کشور».
به ویژه به دلیل کووید-19 و درگیری در اوکراین، سنگال تورم تقریباً 9 درصدی را ثبت کرد. و در حالی که قیمت مواد غذایی - روغن، برنج، پیاز و غیره - دو برابر شده است، دولت ترازنامه نسبتا مثبتی را در جریان مبارزات انتخاباتی گذشته قانونگذاری تنظیم کرد: افزایش حقوق کارمندان دولت، توزیع 80 فرانک CFA. به نیم میلیون خانواده که در وضعیت آسیب پذیر یا حتی تجدید ارزیابی مستمری بازنشستگی تلقی می شوند. به طور استثنایی، دولت همچنین مالیات و عوارض گمرکی گندم و هیدروکربن ها را کاهش داد.
جوانان نسبت به حاکمان خود بدبین هستند
دولت های جمهوری دموکراتیک کنگو و بوتسوانا وضعیت چندان بهتری از دولت سنگال ندارند. 50 درصد از پاسخ دهندگان در این دو کشور می گویند که نسبت به اقدامات دولت متبوع خود اطمینان دارند.
در میان افراد مورد سوال، تفاوت های قابل توجهی وجود دارد. برونو ژانبارت میگوید: «در جزئیات، باید توجه داشت که اعتماد به دولت برای مقابله با بحران غذایی به طور سیستماتیک در میان جوانترین افراد (زیر ۲۵ سال) کمتر است و همیشه به طور قابلتوجهی بالاتر از میانگین بالای ۴۰ سال است.» داده هایی که نشان می دهد شکاف بین رای دهندگان جوان و حاکمان آنها در حال افزایش است.
* نمونه نماینده جمعیت 18 سال و بالاتر در هر کشور، 1 مصاحبه در ساحل عاج، 450 مصاحبه در جمهوری دموکراتیک کنگو، 1 مصاحبه در سیرالئون، 741 مصاحبه در بورکینافاسو، 1 مصاحبه در بوتسوانا و 466 مصاحبه در بوتسوانا در سنگال