در سودان، دو ژنرال متخاصم در پالایشگاه های کشور مشترک هستند. کنترل این مواضع همیشه استراتژیک است. توضیحات
اوایل اوت 2011. در حالی که رژیم معمر قذافی در شرف سقوط بود، شورشیان لیبیایی به پالایشگاه زاویه در غرب طرابلس حمله کردند و کنترل آن را به دست گرفتند. در آن زمان بحث این بود که پالایشگاه ها را بگیرند تا منابع تامین نفت و گاز رژیم را محدود کنند و در نتیجه آن را خفه کنند. چند روز بعد، قذافی قبل از هدف قرار گرفتن توسط پوستر تحت تعقیب، سمت خود را ترک خواهد کرد. در لیبی، نفت همواره در قلب اختلافات قرار داشته است.
دوازده سال بعد، نفت بار دیگر در قلب سودان قرار گرفت، این بار جنگ دیگری در سودان. همانطور که سازمان اطلاعات آفریقا صبح امروز پنجشنبه اعلام کرد، نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) کنترل یکی از دو پالایشگاه این کشور را در دست دارند. در حال حاضر، خط لوله نفت نیل بزرگ در امان مانده است: خط لوله ای که اجازه می دهد نفت از سودان جنوبی به بندر سودان، از طریق خارطوم وارد شود، می تواند به سرعت تبدیل به یک مسئله برای RSF و ارتش عادی شود.
نفت برای تامین مالی داعش
زیرا کنترل پالایشگاه ها و به طور کلی عرضه نفت، در زمان جنگ، یک چالش بزرگ است. و نه فقط در آغاز قرن. قبلاً در سال 1940، در زمان عملیات دینامو، ژنرال انگلیسی Wavell در یادداشتی نوشت که «نفت، کشتیرانی، نیروی هوایی، نیروی دریایی کلیدهای جنگ هستند و به یکدیگر وابسته هستند. بازوی هوایی و بازوی دریایی بدون نفت نمی توانند کار کنند. نفت به جز در مقادیر بسیار محدود، غیر از حمل و نقل دریایی نمی تواند به مقصد خود حمل شود. حمل و نقل دریایی به نیروی دریایی و نیروی هوایی نیاز دارد.
به عبارت دیگر، بدون نفت، پیروزی در جنگی که دیگر محدود به درگیریهای ساده بین دو ارتش در زمین نیست، بلکه اکنون بخشی از یک استراتژی جهانی را تشکیل میدهد، دشوار است. و این در اکثر جنگ ها وجود دارد. در اوکراین، نیروهای زلنسکی از چندین موقعیت استراتژیک، از جمله شرکت پالایش نفت Ukrtatnafta خوشحال بودند. فراتر از اجتناب از خفگی، کنترل پالایشگاه ها به استراتژی گسترده تری پاسخ می دهد.
زیرا نفت همچنین تأمین مالی جنگ خود را برای سازمان هایی که در جستجوی بودجه هستند، ممکن می سازد. این مورد در مورد سازمان دولت اسلامی بود که در آغاز دهه 2010 عمدتاً از طریق نفت تأمین مالی می شد. در سال 2015، علیرغم تلفات قابل توجه چاههای نفت، داعش توانست یک چهارم درآمد خود را با چاههای باقیمانده تامین کند و به این ترتیب نزدیک به 600 میلیون دلار درآمد سالانه به دست آورد.
نیروهای RSF در حال حاضر روی معادن دارفور دست دارند
و مانند هر درگیری، برای دشمنان دارندگان ثروت بادآورده نفت، شلیک به مواضع استراتژیک دشوار است: زیرا قطع دسترسی به نفت به معنای محروم کردن غیرنظامیان از منابع حیاتی است. با این حال، اگر بتوان فقیر شدن جمعیت محلی را کمی بیشتر محدود کرد، بمباران پالایشگاه ها راه حل نهایی خواهد بود. به خصوص که جامعه بین المللی نیز نگاهی مبهم به تخریب پالایشگاه ها خواهد داشت.
بنابراین، در سودان، اشتراک پالایشگاه ها بین نیروهای ژنرال دوگولو و نیروهای البرهانه در حال حاضر برای همه مناسب است. زیرا، دو ژنرال آن را می دانند: خطر طولانی شدن و گرفتار شدن درگیری وجود دارد. برای RSF، این تضمینی است که می تواند در حالی که می تواند ادامه یابد نیروهای همتی در سال 2017 موفق شده بودند به یکی دیگر از درآمدهای بادآورده مالی مهم کشور دست یابند: معادن طلای دستی جبل عامر.، در دارفور