[سرمقاله] فیس بوک و توییتر، دیکتاتورها بیشتر از دیکتاتورها؟

اگر فیسبوک یک کشور بود، کره شمالی بود. سال گذشته، روزنامه‌نگار بریتانیایی که ماجرای کمبریج آنالیتیکا را فاش کرد، در گاردین، حرکت "توتالیتر" فیسبوک را توصیف کرد و نوشت که این شبکه اجتماعی اکنون "خارج از کنترل" است. این چیزی است که کم و بیش رئیس جمهور نیجریه، محمد بوهاری می گوید. رئیس دولت که توسط توییتر سانسور شده بود، سخنان طولانی را در فیس بوک منتشر کرد که در آن خدمات وی توییتر و ... فیس بوک را خراش می دهند. بوهاری به یاد می آورد که چگونه شبکه اجتماعی مارک زاکربرگ به طور غیرمستقیم در قتل عام کرایست چرچ در نیوزیلند شرکت کرد. و او هشدار می دهد که «شرکت های بزرگ فناوری باید مسئولیت خود را بر عهده بگیرند. نمی‌توان به آنها اجازه داد که به انتشار پیام‌های نژادپرستانه، بیگانه‌هراسی و دروغ ادامه دهند که می‌تواند جوامع را پشت سر هم بازگرداند و منجر به تلفات جانی شود.» بوهاری با اعلام جنگ علیه تروریسم در نیجریه توسط توییتر سانسور شد. واکنش او فوری بود: رئیس دولت پرنده آبی کوچک را در کشورش معلق کرد.

عملیات کارتاژ، گینه و اوگاندا

برخی می گویند محمد بوهاری مانند یک دیکتاتور عمل می کرد. اما اسم توییتر و فیسبوک چیست؟ شبکه های اجتماعی روز به روز جایگاه بیشتری در زندگی کاربران آفریقایی اینترنت پیدا کرده اند. و جک دورسی و مارک زاکربرگ اکنون از موقعیت خود به عنوان پادشاهان دیجیتال برای دمیدن گرم و سرد استفاده می کنند. بوهاری انتخاب شد، دورسی و زاکربرگ پیروز شدند. هر جا که منافع آمریکا تهدید می شود، سانسور می کنند. با بستن حساب‌ها و صفحات در ماجرای عملیات کارتاژ، به نام یک شرکت تونسی که به نمایندگی از نامزدهایی که چندان آمریکایی دوست نبودند، در مبارزات انتخاباتی ریاست‌جمهوری شرکت می‌کرد. یا با بستن حساب های چندین مقام دولتی اوگاندا برای تحت فشار گذاشتن یووری موسوینی. در همان زمان، فیس‌بوک به رژیم آلفا کوند اجازه داد پس از کشف یک شبکه سازمان‌یافته از صفحاتی که برای رژیم گینه تبلیغ می‌کردند، عملیات نفوذ انجام دهد. در واقع، فیس بوک چیزی برای حسادت به کیم جونگ اون و حتی شی جین پینگ، رئیس جمهور چین ندارد.

فیس بوک زیرساخت ها را به دست می گیرد

شبکه های اجتماعی فیس بوک و توییتر با عمل بر اساس منافع آمریکا در قاره ما، حاکمیت دیجیتال آفریقا را تضعیف می کنند. برخی، مانند موسوینی دیروز یا بوهاری امروز، تصمیمات رادیکال می گیرند. اما شر عمیق تر است. دولت‌های مختلف آفریقایی با باز کردن درهای خود به روی سرمایه‌گذاران خصوصی در بخش مخابرات و اینترنت و با اجازه دادن به فیس‌بوک برای مدیریت زیرساخت‌ها، غول‌های آمریکایی را برای گرفتن تاریخ کاملاً آزاد گذاشته‌اند. آنها در مورد مشتریان آفریقایی خود بسیار بیشتر از قدرت های خود می دانند. در جایی که شهروندان آفریقایی سعی می‌کنند در کشور خود اطلاعات پایینی داشته باشند، به غول‌های وب اجازه می‌دهند داده‌های خود را در سرورهای ایرلند ذخیره کنند. در مواجهه با دیکتاتوری دیجیتال، کشورها اکنون باید تحت رهبری اتحادیه آفریقا قانون وضع کنند. با خطر از دست دادن کنترل وب و اجازه دادن به شبکه های اجتماعی آمریکایی بدون مجازات.