در حالی که ایالات متحده اعزام هیئت های دیپلماتیک را افزایش می دهد و به دنبال منصرف کردن تئودورو اوبیانگ نگئما امباسوگو از پذیرش ساخت پایگاه نظامی چین در گینه استوایی است، جنگ پنهان بین پکن و واشنگتن در حال تشدید است.
جاه طلبی های ایالات متحده و چین برای گسترش نفوذ خود در غرب آفریقا در روزنامه های بین المللی خبرساز شده است. جمعه گذشته وال استریت ژورنال منتشر کرد پلتفرمی که در آن نقشه های آمریکا تشریح شد برای «نقض ساختن یک پایگاه نظامی توسط چین در اقیانوس اطلس، در غرب آفریقا».
این روزنامه آمریکایی، علاوه بر این، بدون طنز، غرب آفریقا را "پیش میدان آمریکایی" می داند و گینه استوایی "قرار است در حوزه نفوذ آمریکا باقی بماند" و باید "توازن قدرت و امنیت آمریکا" را رعایت کند. '.
درخواست رسمی برای برتری ایالات متحده، که به طور متناقض تصور می کند که چین "طرح های توسعه طلبانه خود را دنبال می کند". و آن را با چشم بسیار بد ببینید.
بخوانید: چگونه چینی ها و آمریکایی ها بر سر شاخ آفریقا می جنگند
ما باید منتظر می ماندیم تا تریتا پارسی، رئیس موسسه کوئینسی برای حکمرانی مسئولانه (QIRS) و روزنامه نگار MSNBC، با روزنامه و سایر رسانه های آمریکایی که از لفاظی مشابه استفاده می کردند، برخورد کند. به گفته وی، در زمینه "فریب رسانه ای".
به گفته این متخصص سیاست خارجی، وال استریت ژورنال "از در نظر گرفتن اعداد کوتاهی می کرد". پارسی یادآور می شود در حالی که ایالات متحده 750 پایگاه نظامی در خارج از قلمرو خود دارد، چین تنها دو پایگاه دارد. او گفت: «مسئله این نیست که چین در این موضوع درست یا نادرست است. تریتا پارسی می نویسد: دلایل خوبی برای گینه استوایی برای رد ساختن پایگاه نظامی وجود دارد.
اما، او ادامه می دهد، "ما باید از توجیه تعقیب هژمونی نظامی آمریکا در مقیاس جهانی دست برداریم." روزنامه نگار به سادگی نتیجه می گیرد: «شاید هر دو (ایالات متحده و چین، یادداشت سردبیر) توسعه طلب باشند.
جنگ سرد بین ایالات متحده و چین ... در آفریقا
در حال حاضر، ساخت بندر چین در گینه استوایی تنها در مرحله پروژه است. اطلاعات آمریکا اعلام کرد که چین ممکن است "کشتی های جنگی را در اقیانوس اطلس رو به سواحل شرقی ایالات متحده مستقر کند".
اما وقتی 8 کیلومتر گینه استوایی را از فلوریدا جدا می کند و از سوی دیگر پنتاگون پایگاه های نظامی کمتر از 500 کیلومتری چین دارد، کدام یک از این دو قدرت متخاصم تر است؟ به خصوص که در واقعیت، هیچ چیزی تایید نمی کند که این بندر که هنوز وجود ندارد، یک تاسیسات نظامی خواهد بود.
در طرف مالابو، هنوز چیزی فیلتر نشده است. تصمیم احتمالی پکن برای نصب دومین بندر نظامی آفریقایی خود، پس از جیبوتی، در گینه استوایی و نه در آنگولا یا نامیبیا، نزدیکتر به دایره نفوذ چین، شگفتانگیز است.
به خصوص که پس از کشف پایگاه نظامی هند در آگالگا در موریس، چین بدون شک نگران نفوذ خود در غرب اقیانوس هند است. علاوه بر این، نزدیکی نظامی اخیر و سریع بین مسکو و مالابو - حتی اگر چین و روسیه روابط صمیمانه ای داشته باشند - باید عامل بازدارنده دیگری برای سرمایه گذاری پکن در گینه استوایی باشد.
بخوانید: موریس: آیا هند جزیره آگالگا را مستعمره کرده است؟
پرونده ای که نشان می دهد چین در انجام تجارت خود در غرب آفریقا چقدر دشوار است. بین دزدی دریایی در خلیج گینه و عبور اجباری کشتیهای چینی توسط سواحل توگو و غنا - سرمایهگذاری شده توسط نیروی دریایی اروپا -، پادشاهی میانه بدون شک به دنبال حفظ منافع خود است.
سرمایه گذاری های عظیم اخیر چین در ماهیگیری در آب های گامبیا، سنگال و سیرالئون نیز می تواند بخشی از استراتژی پکن باشد.
این امر مانع از متهم کردن آمریکا و چین نخواهد شد. دو قدرت جهانی به طور فزاینده ای با یکدیگر دشمنی می کنند. باید دید آفریقا تا چه اندازه میدان نبردی برای این جنگ خواهد بود که فعلا سرد است.