بازار وانیل در ماداگاسکار در بحران است. سیاست اقتصادی رئیس جمهور آندری راجولینا، که در سال 2020 آغاز شد، نتیجه نداده است.
بخش وانیل در ماداگاسکار در حال از دست دادن جایگاه خود است. چه چیزی مسئولان را مجبور به نگرانی در مورد آن می کند. رئیس جمهور آندری راجولینا "کمیته وانیلی" را ایجاد کرد که در آن اعضای دولت خود را منصوب کرد. هدف بیان شده: تبدیل دولت به یک بازیگر مهم در بخشی که در حال حاضر در دست اپراتورهای خصوصی باقی مانده است.
زیرا هفت ماه قبل از انتخابات ریاستجمهوری، برای آندری راجولینا، ریسکها زیاد است: ریاستجمهوری سه سال پیش راه را برای سیاست تثبیت قیمت هموار کرده بود - با حداقل قیمت 250 دلار در هر کیلوگرم. این یکی یک شکست است. با این حال، وانیل حدود یک چهارم درآمد و درآمد صادراتی کشور را تامین می کند.
با این تفاوت که ماداگاسکار که پیشروترین تولیدکننده وانیل در جهان است و 80 درصد بازار را در انحصار خود دارد، اکنون با ذخایر فروخته نشده وانیل مواجه شده است. بیاعتمادی خریداران بینالمللی و تولیدکنندگان داخلی را که تعیین حداقل قیمت صادرات، الزام به بازگرداندن تمام درآمدهای ارزی یا حتی دشواری دریافت مجوزهای صادراتی را درک نمیکنند، مقصر بدانیم.
تردیدهایی که توسط معامله گر Aust & Hachmann تایید شده است، که به تازگی گزارشی را منتشر کرده است که در آن به "فرسایش قیمت در آینده" اشاره می کند. گروه صادرکنندگان وانیل ماداگاسکار (GEVM)، اتحادیه صادرکنندگان وانیل پیشرو در کشور، معتقد است که یک مشکل ساده "تقاضا" وجود دارد، اما به این دلیل نیست که وانیل بسیار زیاد است. سهام وجود دارد اما این سهام قابل جذب است. همه چیز به نگرش خریداران بستگی دارد.»
مزایای اوگاندا
این نقش شرکت تجاری است که نشان دهد سیاست تعیین شده توسط رئیس جمهور در سال 2020 قابل اجرا نیست. اما حق با کیست؟ سندیکا معامله گر را متهم می کند که به ایجاد بازار موازی کمک کرده است. سندیکا تأیید می کند که Aust & Hachmann "وانیل را در ماداگاسکار خریداری کردند که بسیار کمتر از قیمتی که حداقل قیمت ثابت برای صادرات بود، دوباره فروختند".
به طور کلی، خریداران بینالمللی مدتهاست بر این باور بودهاند که قیمت درخواستی «خارج از واقعیت بازار» است. در مورد اتحادیه، خواستار پرداخت بهتر به تولیدکنندگان داخلی است.
در این میان، بحران مالاگازی و تعویق ریاست جمهوری به نفع سایر کشورهای تولیدکننده مانند پاپوآ گینه نو یا اوگاندا است. ماداگاسکار به نوبه خود به تولید انبوه ادامه می دهد، اما با کاهش فروش مواجه است.
ماداگاسکار باید در موقعیت قدرتمندی قرار می گرفت، اما هرگز اینطور نبود. در مواجهه با این وضعیت، واردکنندگانی که دارای ذخایر بزرگ بودند، تصمیم گرفتند منتظر بمانند و به صورت دریبی خرید کنند.
برای راجولینا، زمان رو به اتمام است. با ورود بخش کلیدی جزیره بزرگ به یک بحران پایان ناپذیر، رئیس جمهور نقش خود را ایفا می کند. او هنوز نیم سال فرصت دارد تا قبل از یک انتخابات سرنوشت ساز، میله را صاف کند.