در کنیا، نزدیک به صد جسد کشف شده است که همگی به یک جنبش فرقه ای انجیلی مرتبط هستند. پیدایش فرقه ها پدیده ای است که بسیاری از کشورهای آفریقایی را تحت تأثیر قرار می دهد.
در کنیا، شهروندان با وحشت کشف اجساد بسیاری را دنبال می کنند. در حال حاضر نزدیک به 90 کشته وجود دارد و جستجو در جنگل شاکاهولا هنوز به پایان نرسیده است. در منشأ این درام، کشیش، Makenzie Nthenge، که حدود ده روز پیش تسلیم پلیس شد، و جنبش بشارتی او، کلیسای بین المللی خبر خوب - کلیسای بین المللی خبر خوب. بازرسان میگویند که قربانیان برای «ملاقات با عیسی» گرسنگی میکشند.
اتفاقی که اتفاقات مشابهی را که در سال های اخیر در سراسر جهان رخ داده است به ذهن متبادر می کند. البته قتل عام جونزتاون در گویان در سال 1978 یا حمله با گاز سارین توسط فرقه Aum Shinrikyo در متروی توکیو در سال 1995 در خاطره ها باقی مانده است. اما آفریقا در سطح جهانی نیز تحت تأثیر انحرافات فرقه ای است.
در جنوب صحرای آفریقا، به ویژه شاهد ظهور رهبران معنوی بودهایم، جایی که جنبشهای مذهبی قبلاً متعدد بودند. رائول ژرمن بله، معلم-پژوهشگر دانشگاه ابیجان در این باره نوشت: این رهبران "بلافاصله میخواهند معنی، چیزی انسانی بسازند و برای پیروان ناراضی تعادل خاصی به ارمغان بیاورند و لذت زندگی که به نظر نمیرسد ادیان مستقر به آنها ارائه میدهد." 2013، در پرونده ای به تکثیر فرقه ها در ساحل عاج.
کشیشان خود انتصابی
گسترشی که تا حد زیادی مدیون مردانی است که به عنوان رهبران معنوی بداهه می پردازند. «تکثیر فرقه ها به حدی است که از القاب کشیش یا کشیش بیش از حد استفاده می شود. فرانسیس کپاتینده، روزنامه نگاری، خلاصه می کند که عاج ها، بنینی ها، لیبریایی ها، نیجریه ای ها خود را «کشیش» یا «کشیش» می نامند، صرفاً به این دلیل که خانه ها یا حیاط خلوت خود را به معابدی زودگذر یا ماندگار تبدیل کرده اند. فرقه ها فراوانند: برخی «آفریقایی» و برخی دیگر «وارداتی» هستند.
در بنین، دقیقاً شش سال پیش، فرقه ای دیگر ویرانی به بار آورده بود. در ژانویه 2017، در Abomey بود. این بار در رأس آن، زنی را پیدا کردیم که خود را «پرفکت» نامیده بود. تعدادی از اعضای این فرقه پس از انجام مراسم تطهیر با گاز مونوکسید کربن خفه شده بودند. رهبر معنوی اطمینان داد که پایان جهان در سال 2017 اتفاق خواهد افتاد. اما آخرین نمایش توده ای به سال 2000 برمی گردد. در اوگاندا، بیش از 700 پیرو کلیسا برای بازگرداندن ده فرمان مرده، زنده زنده سوزانده شده بودند. در اینجا نیز رهبران فرقه اطمینان حاصل کردند که پایان جهان نزدیک است.
اما چرا این فرقه ها ویترین دارند؟ «بیشتر کشورهای جنوب صحرای آفریقا با گسترش جوامع مذهبی جدید روبرو هستند. رافائل زبیندن، روزنامهنگار، برای پورتال سوئیسی کاتولیک اطمینان میدهد که این گروهها با شیوههای غالباً فرقهای از نبود مقررات در برخی کشورها استفاده میکنند.
نگرانی کلیسای پروتستان
بنابراین، در ساحل عاج، چندین فرقه در تلاش برای ثبت نام در وزارت کشور هستند. اگر کندی اداری مانع از انجام این کار شود، دولت در ممنوعیت جنبشهای فرقهای با مشکل مواجه میشود. در توگو نیز به رسمیت شناختن یک فرقه دشوار است، اما این مانع از آن نمی شود که رهبران معنوی خودخوانده بدون مجازات موعظه کنند.
با این حال، برخی از کشورها در تلاش هستند تا این پدیده را ریشه کن کنند. مثل آفریقای جنوبی. در تابستان 2015، کشیش پنوئل منگونی که خود را معرفی میکرد، شاهد آشکار شدن اعمالش بود. گورو جوان روی پیروانش پرید و آنها را وادار کرد انواع "غذاهای" شگفت انگیز را ببلعند: بنزین، علف و موش و غیره. تحقیقات در مورد این فرقه و کلیساهای دیگر آغاز شد. اما قانون اساسی به طور کلی مشکلاتی را ایجاد می کند، متونی که آزادی کامل عبادت و اعتقاد را برای شهروندان تضمین می کند.
اگر چندین دولت سعی در محدود کردن سوء استفادهها داشته باشند و در ممنوع کردن مبهمترین کلیساها ناکام باشند، به کلیساهای شناختهشده، بهویژه پروتستان، میپردازند تا از خطرات جلوگیری کنند. این امر مستلزم کار آگاه سازی واقعی در محل است.