حضور همه جانبه هاریسا در غذاهای تونس

هاریسا تونس در فهرست میراث فرهنگی ناملموس بشریت توسط یونسکو قرار گرفته است. غذایی که خیلی بیشتر از یک رب فلفل ساده است...

فلفل خشک شده در آفتاب، سپس با ادویه های تازه - زیره، گشنیز، زیره یا حتی گوجه فرنگی خشک - و روغن زیتون آسیاب می شود... راز تهیه هاریسا تونسی بدون شک چیزی است که آن را بسیار خاص می کند. و آنچه باعث شد اعضای کمیته یونسکو در رباط مراکش مسئول انتخاب تازه واردان به فهرست میراث فرهنگی ناملموس بشریت سازمان بین المللی باشند.

🔴اخبار فلش

فهرست جدید در لیست #میراث ناملموس : هریسا، دانش، دانش و شیوه های آشپزی و اجتماعی.

تبریک به #تونس 🇹🇳!

ℹ️ https://t.co/ruytZ2jlyb #میراث زنده pic.twitter.com/vFnz7I36j5

— یونسکو به زبان فرانسوی (@UNESCO_fr) دسامبر 1، 2022

برای تونسی ها غیرممکن است که گلدان یا لوله هاریسا در آشپزخانه نداشته باشند. ما این ماده را در بیشتر غذاها پیدا می کنیم، اما نه تنها. تونس در پرونده خود خطاب به یونسکو می گوید: «حریسا که به تنهایی به عنوان یک چاشنی، ماده یا حتی یک غذا استفاده می شود، در سراسر تونس به خوبی شناخته شده است، جایی که به طور خاص در مناطقی که فلفل می رویند مصرف و تولید می شود». هریسا "به عنوان یک عنصر هویتی میراث آشپزی ملی، و عامل انسجام اجتماعی" و همچنین "عنصر متحد کننده کل کشور" تلقی می شود.

تونس می خواست نقش زنان تونس را برجسته کند. تونسی نشان می دهد: "به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از مواد داخلی و سنت های آشپزی و غذایی روزانه در تمام جامعه تونس، هریسا اغلب توسط زنان در یک خانواده دوستانه یا محلی محلی تهیه می شود، طبیعتی جشن، که با حمایت قابل توجه جامعه مشخص می شود." فایل درخواست

رای الجزایری در مهمانی

منشأ هریسا هنوز پر از رمز و راز باقی مانده است. خمیر فلفل قرمز منشأ تونسی دارد، حتی اگر برخی آن را به اندلس نسبت دهند. به هر حال، در قرن شانزدهم بود که ظاهر شد. از آن زمان، او از طریق شمال آفریقا و همچنین به اسرائیل سفر کرده است، جایی که یهودیان تونسی با دستور غذا در چمدان خود به آنجا رسیدند.

بنابراین هریسا چیزی بیش از یک غذا است. به گفته اعضای کمیته، ابزاری برای انسجام اجتماعی است. یونسکو اعلام کرده است که به فهرست میراث ناملموس خود "حریسا، دانش، دانش و شیوه های آشپزی و اجتماعی" اضافه کرده است.

در سال 2020، تونس به طور مشترک با الجزایر، موریتانی و مراکش درخواست گنجاندن کوسکوس در لیست را داده بود. امسال علاوه بر حریسا، رای الجزایری نیز به عنوان یک سنت به این فهرست می پیوندد. «این میراث زنده است. ارنستو اوتونه، معاون مدیر کل فرهنگ یونسکو، به خبرگزاری فرانسه گفت: تفاوت بزرگ بین این فهرست میراث ناملموس و فهرست میراث جهانی (ملموس) این است که در اینجا این جوامع هستند که نماینده و قهرمانان این حفاظت هستند.