سازمان ملل گزارشی را درباره تروریسم در آفریقا منتشر می کند. سازمان ملل از "تضعیف" دولت اسلامی استقبال می کند. اما واقعیت پیچیده تر است.
کشته شدن چندین فرمانده ارشد گروه های تروریستی در آفریقا در ماه های اخیر "باعث فرار هزاران جنگجو" شده است. گزارش سازمان ملل. این سند با عنوان "دولت اسلامی در آفریقا، روندها و تحولات" از مقدمه آن تعجب سازمان ملل را برانگیخت که جنایات تروریستی در آفریقا در انحصار یک گروه واحد است.
گزارش سازمان ملل توسط پنجاه نماینده سازمان های جامعه مدنی آفریقایی از 15 کشور تهیه شده است. بدیهی است که این کشورها اصلاً کشورهایی نیستند که نگران موج حملات تروریستی هستند که بیش از ده سال است چندین منطقه آفریقا را تکان داده است. و در میان این 50 متخصص، به سختی هفت نفر آفریقایی هستند، از جمله سه اهل عاج، یک جیبوتی و دو مصری که همگی کارمندان کمیته سازمان ملل متحد برای مبارزه با تروریسم (CTED) هستند.
نمایندهای که زیر سوال میرود، اما با تناقضهای بین نظارت سازمان ملل و جنایت تروریستی که آسیب آن در طول سالها بیشتر میشود، حل نمیشود.
از نظر سازمان ملل، مرگ پی در پی ابوبکر شکاو، ابو مصعب البرناوی - دو رهبر بوکوحرام که در جریان درگیری داخلی کشته شدند - و رهبر EIGS عدنان ابو ولید الصحراوی، که پس از بمباران فرانسه کشته شده اند، فرض می شود. در آگوست گذشته، نشانه هایی از "پایان اجتناب ناپذیر دولت اسلامی در آفریقا" خواهد بود.
با این حال، در نیجریه و در «منطقه سهمرزی» که گروههای این سه فرمانده گروه تروریستی در آن فعالیت میکنند، خشونت تنها در حال افزایش است و فراتر از محدوده طبیعی خود گسترش مییابد.
4) با رفتن به موضوعات خاص صلح و امنیت، اولین موضوعی که بر آن تاکید شد، همان چیزی است که گزارش ما آن را «ظهور و ظهور تروریسم» مینامد که بر اوج و گسترش جغرافیایی آن تأکید میکند که بیش از یک چهارم کشورهای عضو اتحادیه اروپا و همه مناطق را تحت تأثیر قرار میدهد. pic.twitter.com/08dkTZ61Yy
— امانی آفریقا (@africa_amani) آوریل 5، 2022
گزارشی ذهنی که "به طور جدی فاقد حرفه ای بودن است"
با این حال یک چیز مسلم است. علیرغم مخالفت گذشته سازمان ملل با طبقه بندی خودسرانه گروه های تروریستی آفریقایی به عنوان "وابسته به دولت اسلامی" توسط ایالات متحده، این روند به سرعت در حال تغییر است.
این تحولات (مرگ رهبران تروریستی، یادداشت سردبیر) نشان دهنده فرصتی برای رویکردی جدید و کل نگر بود که جنبه های محلی این پدیده را در نظر گرفت، از رویکردهای عدالت انتقالی و مکانیسم های پیشگیری برای تقویت انعطاف پذیری کشورها استفاده کرد، راه های خروج را تقویت کرد. در گزارش سازمان ملل آمده است که شامل اقداماتی برای جلوگیری از افراط گرایی خشونت آمیز منجر به تروریسم می شود.
برای CTED، مقامات "از نقش مثبتی که جامعه مدنی و زنان می توانند در جلوگیری از تروریسم، ایجاد انعطاف پذیری و ادغام مجدد جنگجویان سابق ایفا کنند، استفاده نکرده اند". اما، در عین حال، «پیشرفت برخی کشورها مانند کامرون دلگرم کننده است. CTED گفت، کشورهای آفریقایی باید "با جنگجویان و گروه های تروریستی، از جمله از طریق جامعه محلی و رهبران مذهبی، در مناطقی که عدم اعتماد به دولت وجود دارد، تعامل کنند."
ما می توانیم عبارات شگفت انگیز بسیاری را بخوانیم، مانند زمانی که سازمان ملل از "نقش حیاتی ایالات متحده در آموزش ارتش های کشورهای منطقه" یا در "بازپروری افراد مرتبط با بوکوحرام یا EIGS" صحبت می کند. .
از سوی دیگر، این گزارش از «عدم عدالت کیفری کافی»، «عدم هماهنگی نیروهای امنیتی»، «فقدان شفافیت» یا حتی «فساد، بیکاری، حکومتداری بد» در آفریقا غافل نیست. .
تروریست های مورد هدف آمریکا تنها دشمنان آفریقا نیستند
به طور خاص، علاوه بر این یک پیروزی فرضی آمریکابه گفته نیکی هارلی، متخصص امنیت و تروریسم بریتانیا، گزارش سازمان ملل «به طور جدی فاقد حرفهای است» و پایانی خیالی برای تهدید دولت اسلامی در آفریقا است.
یافته ای که به سختی می توان بحث کرد. در گزارش سازمان ملل از ارقام مربوط به سال 2015 و از احزاب غیردولتی به استثنای سرویس تحقیقات کنگره آمریکا (CRS) استفاده شده است.
در حالی که سازمان ملل متحد دقیقاً به آمریکاییها به خاطر تلاشهایشان در مبارزه با تروریسم در آفریقا تبریک میگوید، این سازمان غیردولتی تمام حملات تروریستی در آفریقا در سال 2021 را حذف کرده است. تهدید تروریستی در آفریقا بنین، ساحل عاج، توگو، تانزانیا و مالاوی در سال گذشته شاهد اولین حملات خود در سال گذشته بودند که گروه های تروریستی وابسته به دولت اسلامی مسئولیت آن را بر عهده گرفتند. در نیجریه، کامرون، جمهوری دموکراتیک کنگو و سومالی، خشونت گروههای تروریستی از سال 2016 تاکنون این همه قربانی در این کشورها نداشته است.
در حالی که این درست است که دولت اسلامی در صحرای بزرگ (EIGS) و بوکوحرام هر دو به لطف عوامل بسیاری مستاصل هستند، خشونت در کشورهایی که بیشترین آسیب را از حملات این گروه ها متضرر می کنند هرگز متوقف نشده است. و در این کشورها، یعنی نیجریه، مالی و بورکینافاسو، مقامات و مطبوعات محلی بیشتر و بیشتر از "راهزنان" یا "گروه های مسلح" بدون تمایز صحبت می کنند. زیرا علیرغم آنچه سازمان ملل به نظر می رسد، تروریست های هدف آمریکا تنها دشمنان کشورهای آفریقایی نیستند.
ادامه حضور داعش در سوریه، عراق، افغانستان و آفریقا نشان میدهد که ترور رهبران نمیتواند به عنوان یک استراتژی بلندمدت موثر در مبارزه با گروههای مسلح تلقی شود.
- #AJOpinion by @ialmarashi https://t.co/6aqZHwjt3D
- الجزیره انگلیسی (AJEnglish) مارس 29، 2022