در کشورهای کم درآمد، سیگار اغلب با وضعیت اجتماعی و تحصیلی پایین همراه است. این مصرف کنندگان ابزاری برای پرداخت هزینه مشاوره و دارو ندارند.
مصرف دخانیات نشان دهنده بار سنگین سلامتی و اقتصادی در سراسر جهان است. تحقیق عزت که در سال 2019، حدود 8 میلیون مرگ ناشی از مصرف سیگار بوده است. تنباکو نیز کاهش می دهد سالهای زندگی سالم : حدود 200 میلیون طول عمر تعدیل شده برای ناتوانی در 2019.
این بار بهداشتی با هزینه های اقتصادی بالایی همراه است که مستقیماً با درمان پزشکی بیماری های مرتبط با دخانیات و به طور غیرمستقیم با کاهش بهره وری مرتبط است. در سطح جهانی، کل هزینه اقتصادی مصرف تنباکو تقریباً بود 1,8٪ مطالعات جهانی نادر است زیرا به داده های زیادی نیاز دارد.
اگرچه مصرف کلی تنباکو دارد کاسته در اکثر کشورهای با درآمد بالا از دهه 1970، در اکثر کشورهای با درآمد پایین و متوسط ثابت مانده یا افزایش یافته است. امروز بیش از 80٪ از افراد سیگاری در سرتاسر جهان در کشورهای با درآمد کم و متوسط زندگی میکنند که منجر به توزیع نابرابر بار بیماری میشود.
این توزیع نابرابر بار بیماری های مرتبط با دخانیات در داخل کشورها نیز وجود دارد. که در بیشتر کشورهااستعمال دخانیات در میان فقرا به طور نابرابر شایع است - همان افرادی که کمترین هزینه های مراقبت های بهداشتی و هزینه های مالی مرتبط با آن را دارند.
سیگار کشیدن فقط مربوط به سیگاری ها نیست، بلکه برای افرادی که سیگار را ترک می کنند نیز مطرح است. در کشورهای با درآمد بالا، عمدتاً سیگاری های ثروتمندتر هستند که سعی می کنند سیگار را ترک کنند - و موفق می شوند. در مقابل، تحقیقات در مورد ترک سیگار در کشورهای کم درآمد کمیاب است.
UNE مطالعه که باهاش همکاری کردم دکتر لورا روسو تلاش کرد تا شکاف های خاصی را پر کند. ما تصمیم گرفتیم نابرابری در ترک سیگار را در هشت کشور در جنوب صحرای آفریقا اندازه گیری کنیم. با استفاده از جدیدترین نظرسنجی جهانی دخانیات بزرگسالان در بوتسوانا، کامرون، اتیوپی، کنیا، نیجریه، سنگال، تانزانیا و اوگاندا، متوجه شدیم که افرادی که بیشتر تلاش میکنند ترک کنند و موفق شوند، ثروتمندترین و تحصیلکردهترین افراد هستند. نابرابری در توانایی ترک سیگار با وضعیت اجتماعی-اقتصادی، محل سکونت شهری یا روستایی و ندانستن یا باور نکردن اینکه مصرف دخانیات منجر به بیماری جدی می شود، مرتبط بود.
ما پیشنهاد میکنیم که دولتهای این کشورها میتوانند برای حمایت از سیگاریهایی که از لحاظ اقتصادی و اجتماعی محروم هستند در تلاشهایشان برای ترک سیگار، اقدامات بیشتری انجام دهند. استراتژی های آنها باید با رهنمودهای مندرج در آن هماهنگ باشد کنوانسیون چارچوب سازمان جهانی بهداشت در مورد کنترل دخانیات.
ارائه کمک های پزشکی یارانه ای به سیگاری هایی که سعی در ترک سیگار دارند می تواند این خدمات را برای فقرا قابل دسترس تر کند. این امر بار سلامتی و مالی را کاهش می دهد نامتناسب بیماری های مرتبط با دخانیات که از آن رنج می برند.
چه کسانی از تنباکو استفاده می کنند؟
تجزیه و تحلیل ما بر اساس نظرسنجی ملی نماینده افراد 15 ساله و بالاتر در هر یک از هشت کشور موجود در نمونه ما بود. نظرسنجی جهانی دخانیات بزرگسالان اطلاعاتی را در مورد افرادی که از دخانیات و در چه شکلی استفاده می کنند و همچنین متغیرهای جمعیت شناختی و اجتماعی-اقتصادی جمع آوری می کند. این یک نظرسنجی استاندارد است که امکان مقایسه کشورها را فراهم می کند.
ما هشت کشور زیر صحرا را بر اساس در دسترس بودن داده ها انتخاب کردیم. قدیمی ترین نظرسنجی در سال 2012 در نیجریه و جدیدترین آن در سال 2018 در تانزانیا انجام شد. هر نظرسنجی اطلاعاتی را در مورد هزاران نفر ثبت می کرد، خواه مصرف کننده دخانیات باشند یا نه. همچنین نشان داد که چه کسی سعی کرده است ترک کند.
در همه کشورها، مصرف کنندگان دخانیات بیشتر به گروه کم درآمد تعلق داشتند. در اوگاندا، تانزانیا، کنیا و بوتسوانا، بیش از 40 درصد از سیگاریهای فعلی و سابق کمتر از یک پنجم کمترین درآمد را دارند. در کامرون، اتیوپی، کنیا، سنگال و اوگاندا، بیش از 50 درصد سیگاریهای فعلی و سابق تحصیلات رسمی نداشتند.
سیگاری هایی که در سال گذشته سعی در ترک سیگار داشتند تا 53 درصد از سیگاری های فعلی (در بوتسوانا) و حداقل 29 درصد (در کامرون) را تشکیل می دادند.
تجزیه و تحلیل ما نشان داد که تفاوت در سطوح ثروت به نابرابری بین مصرف کنندگان سابق و فعلی دخانیات کمک می کند. آموزش شکاف ثروت را بیشتر می کند. زندگی در یک منطقه شهری (برخلاف یک منطقه روستایی) نیز به افزایش شکاف در برخی کشورها کمک کرد، اما نه در اتیوپی، سنگال و اوگاندا. دانش سلامت مرتبط با دخانیات نیز در ایجاد نابرابری بین افراد سیگاری ثروتمندتر و فقیرتر نقش داشته است. آگاهی نادرست از پیامدهای دخانیات بر سلامت عمدتاً مربوط به افرادی با سطح تحصیلات پایین است.
نتایج ما نشان داد که تلاشها برای ترک - و تلاشهای موفقیتآمیز - در میان افراد ثروتمندتر و افرادی با سطح تحصیلات بالاتر متمرکز بود.
چه چیزی به ترک سیگار کمک می کند؟
دستورالعمل WHO، تایید شده توسط کشور 182، موثرترین سیاست ها برای کاهش مصرف دخانیات را نشان می دهد. THE گزارش اپیدمی جهانی دخانیات همه کشورهایی که این سیاست ها را اعمال می کنند را پوشش می دهد.
در میان سیاست های کلیدی شامل هشدارهایی در مورد خطرات سیگار، ممنوعیت تبلیغات، کمک به ترک سیگار و مالیات بر محصولات دخانی است.
آخرین گزارش اپیدمی جهانی دخانیات (2021) تمام 195 کشور در سراسر جهان را پوشش می دهد. این نشان می دهد که پیشرفت هایی در اجرای سیاست های کاهش تقاضا برای دخانیات حاصل شده است.
اما از بین تمامی اقدامات توصیه شده برای کاهش تقاضای دخانیات، اقدامات زیر کمترین پیشرفت را داشته است
- به مصرف کنندگان دخانیات کمک می کند تا سیگار را ترک کنند
- افزایش مالیات بر تنباکو
زیاد مدرک به طور قطع نشان می دهد که مالیات بر تنباکو موثرترین راه برای کاهش مصرف دخانیات است. اما در حال حاضر، از بین همه سیاست ها، سیاست رژیم های مالیات بر تنباکو بر اساس بهترین شیوه ها از کمترین افراد در جهان محافظت می کند.
در مورد پیشنهاد خدمات سیگاری هایی که سعی در ترک سیگار دارند: 55 درصد از کشورهای کم درآمد هیچ حمایتی ارائه نمی کنند. هیچ کشور کم درآمدی بهترین خدمات را ارائه نمی دهد.
مشاوره و دارو می تواند بیش از دو برابر شانس یک فرد سیگاری برای ترک موفقیت آمیز سیگار اما پرداخت بهای یک است به چالش کشیدن.
مالیات بر تنباکو می تواند نه تنها برای کاهش تقاضا برای تنباکو بلکه برای کاهش تقاضا نیز مورد استفاده قرار گیرد درآمد ایجاد می کند برای تلاش برای کمک به مصرف کنندگان برای ترک سیگار.
ما باید عمل کنیم
دولت ها این فرصت را دارند که با اجرای سیاست های کنترل دخانیات مبتنی بر شواهد، از مزایای سلامتی برای شهروندان خود و مزایای مالی برای کشورهای خود بهره مند شوند.
تحقیق نشان می دهد که جمعیت سالم مولدتر و مرفه تر است.
سام فیلبی، مسئول تحقیقات واحد تحقیقات اقتصاد محصولات مشمول مالیات، دانشگاه کیپ تاون
این مقاله بازنشر شده است از گفتگو تحت مجوز Creative Commons را بخوانیدمقاله اصلی.