نماد سایت مجله آفریقا

[سرمقاله] ریاض محرز: یک، دو، سه، زنده باد الجزایر!

کسی که بسیاری از تماشاگران آن را مرد یک فصل می دیدند، آیا او سعی دارد شایعات را ساکت کند؟ ریاض محرز این هفته با سه گل خود، پاری سن ژرمن را به تنهایی یا تقریباً از لیگ قهرمانان اروپا حذف کرد. این بازیکن الجزایری منچستر سیتی که در سال 2016 با لستر، باشگاهی که با آن قهرمان لیگ برتر شد، در کمال تعجب همگان به عنوان بازیکن آفریقایی انتخاب شد. الجزایری سپس اجازه داد تا سادیو مانه-محمد صلاح بر قهرمانی انگلیس و عنوان بهترین بازیکن آفریقایی سلطنت کنند. از سال 2017، دو بازیکن لیورپول بحث ها را در انحصار خود درآورده اند: در حالی که مصری پیش از این دو بار متوالی عنوان بهترین بازیکن سال آفریقا را کسب کرده است، سادیو مانه دارنده این عنوان است.

برای ما غیرممکن است که در سال 2021 راه او را ببندیم

در سال 2020، به دلیل کووید-19، هیچ فوتبالیستی نتوانست عنوان بهترین بازیکن سال آفریقا را کسب کند. اما در سال 2021، سلسله مراتب به خوبی می تواند متزلزل شود، زیرا ماهرز با استعداد خود انگلیس و اروپا را به باد داده است. سیتیزن پس از یک فصل اول ضعیف در منچستر و فصل دوم که توسط ویروس کرونا مشخص شده بود، واقعاً به بالاترین سطح بازگشته است. این بازیکن الجزایری سابقه ای دارد که به جای او صحبت می کند: علاوه بر قهرمانی در لیگ برتر، او اکنون یک عنوان قهرمانی آفریقا را با فنک ها در اختیار دارد و بیش از هر چیز می تواند در این فصل به یک چهارگانه تاریخی - جام حذفی، جام اتحادیه، قهرمانی و لیگ قهرمانان اروپا دست یابد. . غیرممکن است که در سال 2021 سر راه او قرار بگیرد: ریاض محرز تنها می تواند به عنوان بهترین بازیکن آفریقا انتخاب شود. نه مانه، نه صلاح، و نه حتی ادریسا گویه، ادوار مندی یا حتی پیر امریک اوبامیانگ نمی توانند او را تحت الشعاع قرار دهند.

الجزایر، انتخاب قلب

بازیکن سابق کویمپر و سپس لو هاور در فرانسه، کاپیتان فنکس آخرین سالهای خود را تجربه کرد. پس از یک فصل غافلگیرکننده با لستر، او اثر خود را در دنیای فوتبال به جای گذاشت. تا اینکه با ده گل به نام خود، بهترین گلزن الجزایر در لیگ قهرمانان اروپا شد. اما محرز همچنین و بالاتر از همه نماد الجزایر است. در حالی که او به خوبی می توانست به منتخب فرانسه بپیوندد، این بازیکن با تصمیم به پوشیدن پیراهن الجزایر "یک انتخاب طبیعی" انجام داد. قهرمان اطمینان می دهد: "به دلیل وابستگی من به کشور و به یاد پدرم، تصمیم گرفتم الجزایر را انتخاب کنم." محرز سخت کوش و همیشه باکلاس مایه افتخار یک ملت است. پیش از او هرگز یک الجزایری عنوان بهترین بازیکن سال این کشور را کسب نکرده بود*. ریاض می تواند با بردن دوباره این جایزه، برای فصل استثنایی خود، ضربه ای مضاعف وارد کند. یک، دو، سه، زنده باد الجزایر!


* رباح ماجر و اخدار بلومی برنده توپ طلای آفریقا در دهه 1980 شدند، رقابتی که توسط مجله فرانس فوتبال سازماندهی شده بود و امروزه دیگر وجود ندارد.

از نسخه موبایل خارج شوید