آیا ناتو از آسمان جیبوتی اتیوپی را تهدید می کند؟

روز پنجشنبه، بمب افکن های B-1 Lancer، F-35 های آمریکایی، رافالز و میراژهای فرانسوی از ناو هواپیمابر بریتانیایی HMS Queen Elizabeth که اوایل این هفته به دریای سرخ بازگشته بود، برخاستند و در کمپ Lemonnier در جیبوتی فرود آمدند.

این نمایش نیرویی است که به تازگی نیروی هوایی ناتو را در این پنجشنبه در آسمان جیبوتی ساخته است. در واقع این اولین باری است که از سال 1، هواپیمای آمریکایی B-2011 Lancer را می بینیم که در حال پرواز است. آن زمان آغاز جنگ لیبی بود. رها شدن بمب افکن اغلب منادی زمان جنگ است. با این حال، در جریان رژه ناتو در آسمان جیبوتی، ما می‌توانستیم آن را نه یک بلکه هفت لنسر B-1 ببینیم.

چیزی که متخصصان را تحت تأثیر قرار می دهد: برای حمله به بغداد در سال 2003، تنها سه فروند از این بمب افکن ها برای حمله به پایتخت عراق مورد استفاده قرار گرفتند. در همان تمرینات ناتو، رافالز و میراژ 2000 از ارتش فرانسه نیز شرکت داشتند. و همچنین حدود چهل هواپیمای جت و بمب افکن که توسط یک ناو هواپیمابر بریتانیایی منتقل شد و در باند کمپ لمونیر، پایگاه AFRICOM در جیبوتی فرود آمد.

ژنرال استفان دوپون، فرمانده نیروهای فرانسوی در جیبوتی پس از این رزمایش گفت: ما از این رویداد که نماد تعهد مشترک ما به صلح در شاخ آفریقا و همچنین در کل قاره آفریقا است استقبال می کنیم. از طرف آمریکایی، مدیر AFRICOM، گرگوری اندرسون، اعلام کرد که "این ماموریت به عنوان یک بازنمایی بصری از تعهد شرکت کنندگان (فرانسه، بریتانیا و ایالات متحده) به نفع ثبات و امنیت در شاخ آفریقا بود." .

به سمت عملیات در اتیوپی؟

اما در حالی که غرب همچنان رژیم اتیوپی ابی احمد را که درگیر جنگ داخلی علیه جدایی طلبان تیگرایان است، تهدید می کند، این رزمایش در 600 کیلومتری آدیس آبابا مانند یک تهدید به نظر می رسد. به خصوص که بمب افکن های مورد بحث برای حملات هسته ای و پرتاب بمب های هیدروژنی سقوط آزاد بیش از یک تن در هر بمب طراحی شده اند. همین بس که زرادخانه ای که در اختیار ناتو است برای خیلی بیشتر از «ثبات» و «امنیت» منطقه در نظر گرفته شده است...

بمب افکن های B-1 در واقع تنها در پنج مورد استفاده شده اند: در سال های 1998 و 2003 علیه عراق، در سال 1999 در یوگسلاوی، در سال 2001 در افغانستان و لیبی. پس چگونه می توان توضیح داد که ایالات متحده هفت بمب افکن از 45 بمب افکن گرانبهای خود را به جیبوتی می فرستد؟

ایالات متحده که پس از وتوهای متوالی چین و روسیه نتوانست اریتره و اتیوپی را توسط شورای امنیت سازمان ملل محکوم کند، تحریم هایی را علیه این رژیم وضع کرد. پس از تحریم اقتصادی جولای و قطع کمک های مالی علیه اتیوپی در ماه اوت، اریتره در روز جمعه 12 نوامبر مشمول همین تحریم ها شد. جو بایدن همچنین اعلام کرد که تحریم‌های اضافی «در انتظار» است تا به مقامات اتیوپی آزادی عمل بدهد تا «مذاکرات واقعی» را آغاز کنند که «باید به آتش‌بس منتهی شود».

تاکنون هیچ تمایلی برای اقدام نظامی از سوی ایالات متحده ابراز نشده است. با این حال، اگر رزمایش نظامی روز پنجشنبه یک چیز را ثابت کند، این است که کشورهای ناتو در حال آماده شدن برای جنگ هستند... و به خود ابزاری برای انجام این کار می دهند. معمولاً ایالات متحده قبل از پیشنهاد اقدام ناتو سعی می کند با متحدان غربی خود ائتلافی تشکیل دهد. حضور ارتش فرانسه و انگلیس با منابع بسیار زیاد در جیبوتی سؤالاتی را ایجاد می کند.

ناو هواپیمابر بریتانیایی که این هواپیماها را به جیبوتی حمل می کرد، بیش از یک دهه بود که وظیفه کنترل آب های سومالی را بر عهده داشت. در مورد هواپیماهای فرانسوی، آنها به احتمال زیاد از ساردینیا، قبرس یا لبنان می آیند، جایی که نیروهای حضور فرانسوی و بریتانیایی اغلب قبل از تعیین تکلیف مستقر می شوند.

اتیوپی در مشکل

در طرف اتیوپی، هیچ تمایلی برای امتیاز دادن ابراز نشده است. سه ماه است که ارتش اتیوپی در جنگ تیگری دچار شکست شده است. با وجود همه چیز، ابی احمد هیچ پیشرفتی در مورد آتش بس احتمالی نداشته است. و در سمت تیگرایان، کارزار نظامی متوقف نمی‌شود: جبهه آزادی‌بخش خلق تیگری (FLPT) از زمان تصرف مکله، پایتخت تیگرایان، به حملات خود به سمت جنوب ادامه داده است. در حال حاضر، بخش زیادی از منطقه آفار تحت کنترل FLPT و همچنین شمال آمهارا است، منطقه ای که ارتش بیشترین آسیب را در این جنگ یک ساله وارد کرده است.

نخست وزیر اتیوپی که به سختی پس از پیروزی انتخاباتی در انتخابات پارلمانی ژوئن گذشته دوباره منصوب شد، از غیرنظامیان دو منطقه مورد حمله خواست تا «مسلح و دفاع کنند». او همچنین سرسختانه از هرگونه میانجیگری بین المللی امتناع کرد و دولت او غرب را به انجام "تبلیغ علیه اتیوپی" متهم کرد.

در همین حال، تلفات غیرنظامیان به ده ها هزار نفر می رسد و خاموشی رسانه ها کامل است. مقامات اتیوپی به نقطه ای رسیده اند که کارمندان سازمان های غیر دولتی ارائه دهنده کمک های بشردوستانه و شکنجه برخی از آنها - 72 کارمند برنامه جهانی غذا (WFP) - که رژیم آنها را به حمل سلاح به تیگری متهم می کند.

آیا دولت اتیوپی در برابر تهدید مداخله نظامی غرب تسلیم خواهد شد؟ یا آیا ابی احمد حمایت بین المللی را به موقع برای جلوگیری از اقدام ناتو تضمین می کند؟