بریکس به سوی نظم جهانی چندقطبی جدید یا چینی-آمریکایی؟

کشورهای بریکس خواهان نظم جهانی چندقطبی هستند. اما اگر پکن تصمیم بگیرد رهبری جهان را با واشنگتن به اشتراک بگذارد، این ایده آل می تواند به خطر بیفتد.

در او سخنرانی افتتاحیه کنفرانس سفیران در اوت 2019امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه گفت: «بی‌تردید در حال تجربه پایان هژمونی غرب بر جهان هستیم. »

هژمونی غربی که به گفته او احتمالاً در قرن هجدهم فرانسوی بوده است^e قرن، با الهام از روشنگری، احتمالا بریتانیا در XNUMXth^e قرن به لطف انقلاب صنعتی، سپس آمریکایی در XX^e قرن پس از دو جنگ جهانی

اما با ظهور کشورهای بریکس که مخفف برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی است، شاهد یکی از مهم ترین تغییرات در روابط بین الملل از زمان انقلاب صنعتی هستیم. در ابتدا در سال 2009 به عنوان BRIC ایجاد شد، "S" در سال 2011 با الحاق آفریقای جنوبی اضافه شد.

اراده اعلام شده کشورهای بریکس این است که ساختار «غرب محور» نظم اقتصادی کنونی جهان را به یک سیستم بین المللی چند مرکزی یا چند قطبی تبدیل کنند.

آیا آنها به آنجا می رسند؟

همکار ارشد در فردي و ACET آفریقا، و دانشیار محقق در ايجاد كردن در دانشگاه لاوال، من به مسائل اقتصاد بین المللی و توسعه علاقه مند هستم.

کشورهای با رشد سریع

گروه BRICS با جمعیتی بیش از 2022 میلیارد نفر در سال 3,2، بیش از چهار برابر جمعیت هفت کشور G7 (تقریباً 773 میلیون نفر)، بازار اقتصادی گسترده ای را تشکیل می دهد.

جایگاه آنها در اقتصاد جهانی در دهه‌های اخیر به رشد خود ادامه داده است و این به ضرر G7 بوده است. بنابراین، سهم کل تولید ناخالص داخلی (GDP) BRICS در تولید ناخالص داخلی جهان، محاسبه شده بر اساس برابری قدرت خرید (PPP)، از G7 (31,02٪ در مقابل 30,95٪) بیشتر شد و به نظر نمی رسد روند معکوس شود. .

تولید ناخالص داخلی در PPP شاخص مناسبی برای مقایسه کشورها است، زیرا این واقعیت را در نظر می گیرد که مقدار یکسان پول نشان دهنده ثروت یکسان در کشورهای مختلف نیست. بنابراین تفاوت قدرت خرید مرتبط با پول ملی را حذف می کند، که امکان مقایسه سیب با سیب را فراهم می کند.

این نتیجه کشورهای بریکس به ویژه به دلیل رشد اقتصادی پایدار دو رهبر آسیایی این گروه، چین و هند است که سهم آنها در تولید ناخالص داخلی جهانی (PPP) به ترتیب از 3,29% و 3,78% در سال 1990 به 18,64% افزایش یافت. 7,23 درصد در سال 2022. در همین مدت، شاهد کاهش قابل توجه سهم دو رهبر G7 در اقتصاد جهانی هستیم، به طوری که ایالات متحده از 20,38 درصد به 15,51 درصد و ژاپن از 8,56 درصد به 3,79 درصد کاهش یافته است. آخرین پیش بینی رشد اقتصادی صندوق بین المللی پول برای چین و هند در سال 2023 به ترتیب 5,2% و 5,9% در مقایسه با 1,6% برای ایالات متحده و 1,3% برای ژاپن هستند..

با این حال ایالات متحده همچنان قدرت اصلی اقتصادی است، با تولید ناخالص داخلی 25 تریلیون دلار در سال 2022، کمی بیش از یک چهارم اقتصاد جهانی. چین با تولید ناخالص داخلی 18,3 تریلیون دلاری که نزدیک به 20 درصد از کل تولید ناخالص داخلی است، نزدیک به عقب است.

علاوه بر این، کشورهای بریکس نسبت به کشورهای G7 دارای سطح بدهی بسیار معتدل تری به عنوان درصد تولید ناخالص داخلی و نسبت بدهی عمومی سرانه هستند. در سال 2022، میانگین سرانه بدهی عمومی در کشورهای G72 حدود 303 دلار بود، در حالی که در کشورهای بریکس حدود 7 دلار بود.

دلار آمریکا به چالش کشیده شد

در سال‌های اخیر، بسیاری از کشورها و شرکت‌های چندملیتی آن‌ها با استفاده گسترده از دلار آمریکا در معاملات بین‌المللی، با مشکل مواجه شده‌اند.فراسرزمینی بودن قوانین آمریکا.

در واقع، طبق سیاست خارجی واشنگتن، ایالات متحده به طور فزاینده ای از دلار به عنوان "سلاح" دیپلماسی استفاده می کند. بنابراین، ایالات متحده به طور کلی توانسته است سایر کشورها را مجبور کند به قانونی که در سال 2017 در کنگره آمریکا تصویب شد، احترام بگذارند. "قانون مقابله با دشمنان آمریکا از طریق تحریم"که تحریم های موجود علیه ایران، کره شمالی و روسیه را تقویت می کند.

این «باج‌خواهی» دلار، کشورها، به‌ویژه کشورهای بریکس را خشمگین می‌کند و آنها را تشویق می‌کند تا جایگزین‌هایی را برای تضمین معاملات تجاری خود خارج از کنترل واشنگتن اجرا کنند. بر اساس گزارش صندوق بین المللی پول، تاکنون، علیرغم نوسانات نرخ ارز، جایگاه دلار آمریکا در برابر سایر ارزهای ذخیره نسبتاً ثابت باقی مانده است.

با این حال، دوباره با توجه به صندوق بین المللی پول، سهم دلار آمریکا در دارایی‌های رسمی بانک‌های مرکزی جهانی از 71 درصد در سال 1999 به 59 درصد در ماه می 2021 کاهش یافت که پایین‌ترین میزان در 25 سال گذشته است.، به نفع سایر ارزها مانند یورو، روبل، یوان (یا رنمینبی) یا حتی طلا. در دسامبر 2022، دلار آمریکا یک واحد درصد دیگر از دست داد و به 58 درصد در دارایی های رسمی بانک های مرکزی جهانی رسید.

یوان، ارز رایج بعدی بریکس؟

La بانک توسعه جدید (NBD) از گروه BRICSکه در شانگهای مستقر است و در سال 2015 افتتاح شد، هدف آن پایان دادن به هژمونی پول آمریکایی در معاملات بین المللی است.

ماموریت آن تامین مالی زیرساخت ها و توسعه پایدار در بازارهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه است. هدف آن این است که جایگزینی برای سیستم برتون وودز (IMF و بانک جهانی) باشد که بیشتر به سمت کشورهای در حال توسعه گرایش دارد. اراده اعضای موسس NBD ایجاد یک ارز مشترک است.

از زمان حمله روسیه به اوکراین، چند صد میلیارد دلار دارایی های بانک مرکزی روسیه توسط ایالات متحده و متحدان غربی آن مسدود شده است. این تحریم بی‌سابقه علیه مسکو سیگنالی قوی به رهبران خاص (که وسوسه می‌شوند رفتار بدی داشته باشند) در مورد احتمالات غرب برای اقدام می‌فرستد.

این موضوع باعث شده کشورهای بریکس در دیپلماسی خود علیه نظم اقتصادی کنونی استدلال کنند. از آن زمان، چندین کشور تصمیم به تجارت با ارزهایی غیر از دلار آمریکا، عمدتاً یوان گرفتند.

در این زمینه، سفر رئیس جمهور برزیل لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا به چین در 14 آوریل بی توجه نماند. او گفت که آماده است تجارت خود با چین را که اکنون به یوآن انجام می شود، افزایش دهد.

علاوه بر برزیل، چین نیز با ونزوئلا قراردادهای تجاری منعقد کرده است. ایران، هند و روسیه به این کشور اجازه می دهند در معاملات خود با این کشورها از یوان (به جای دلار) استفاده کند. رئیس جمهور شی جین پینگ همچنین در نشستی با شش کشور شورای همکاری خلیج فارس (GCC) در ماه دسامبر شرکت کرد.یعنی عربستان سعودی، کویت، امارات متحده عربی، بحرین، قطر و عمان. چین خواهان توافقی با کشورهای شورای همکاری خلیج فارس برای تسویه واردات نفت و گاز خود به یوان است. این امر باعث تضعیف بیشتر دلار آمریکا خواهد شد.

پروژه کشورهای بریکس ناشی از سرخوردگی و خشم ناشی از تحمیل نظم بین المللی بسیار غرب محور در جهان است. در آنها بیانیه مشترک 16 ژوئن 2009رهبران بریکس خواهان "نظم جهانی چندقطبی دموکراتیک تر و عادلانه تر بر اساس اعمال قوانین بین المللی، برابری، احترام متقابل، همکاری، اقدام هماهنگ و تصمیم گیری جمعی توسط همه کشورها هستند."

این آرمان وحدت‌بخش بریکس می‌تواند با جاه‌طلبی‌های بالقوه پکن برای به اشتراک گذاشتن رهبری جهانی با واشنگتن تضعیف شود. هند و روسیه از تسلط دو سر چین و آمریکا بر جهان حمایت نخواهند کرد.

سورگوم زکریا، همکار ارشد در FERDI و ACET-Africa و همکار پژوهشی در CREATE، دانشگاه لاوال

این مقاله بازنشر شده است از گفتگو تحت مجوز Creative Commons را بخوانیدمقاله اصلی.